Είσαι στέλεχος του κόμματος. Παραμύθια. Απατεωνίστικη είναι η σχέση με το κόμμα. Και γιατί να μην είναι; Απάτη είναι το κόμμα. Καραμπινάτη απάτη.
Δεν θα ήταν απάτη, δεν θα τη χαρακτήριζα απάτη, αν το κόμμα είχε ιδεολογία. Αρχές. Συνέπεια. Και απαιτούσε σεβασμό, τουλάχιστον από τα μέλη του. Κυρίως από τα στελέχη του.
Είμαστε εν όψει εκλογών. Μάλιστα. Και λέει το κόμμα, ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό, ΝΔ είναι, εσύ σύντροφε ΤΣΙΠΑ, επιλέγεσαι για υποψήφιος βουλευτής στα Σάλωνα, κι εσύ, σύντροφε Μπαλαμουτίδη στην έρημο, στο πουθενά. Φοβερά πράγματα.
Λέει ο Μπαλαμουτίδης ότι δεν θέλω να είμαι υποψήφιος. Και επικαλείται διάφορες δικαιολογίες. Αρνείται να “υπηρετήσει” το κόμμα αλλά και τους πολίτες μιας άλφα περιοχής διότι βλέπει ότι δεν τον συμφέρει. Κατανοητό. Ε, όταν είσαι κόμμα, όταν μπαίνεις σε κόμμα, κύριε τίποτα, υποτίθεται ότι δεν ενεργείς με ατομικά κριτήρια. Υποτίθεται ότι συμμετέχεις σε κοινές προσπάθειες.
Ο φιρμάτος, όμως, πολιτικός παίζει όπως ένας φιρμάτος τραγουδιστής. Επιλέγει κέντρα, συνεργάτες στο σχήμα. Και θέλει ποσοστά από τα λουλούδια. Πού κολλάει αυτό; Τέτοιος είναι ο Αχαιός βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Ανδρέας Κατσανιώτης. Φιρμάτος! Όχι, μόνο τον θεωρούν δεδομένο, για την επανεκλογή του, αλλά και ότι ο «αυριανός πρωθυπουργός» Κυριάκος Μητσοτάκης θα επιδιώξει να τον αξιοποιήσει σε υπουργική θέση.
Το ξέρει αυτό ο Κατσανιώτης, ο οποίος θα τα δώσει όλα να βγει πρώτος σε σταυρούς.
