Ο Μούτσος υποκλίνεται στον Ποζίδη: «Όταν μιλάμε για άντρες με παντελόνια…»

Ο Μούτσος υποκλίνεται στον Ποζίδη: «Όταν μιλάμε για άντρες με παντελόνια…»

Γιώργος Ποζίδης, ο «γίγαντας» με καρδιά μικρού παιδιού, ο μεγάλος αθλητής, ο μεγάλος επιχειρηματίας, ο νούμερο ένα “γκάνγκστερ” της Θεσσαλονίκης για όσους δεν τον ήξεραν, κάποιος ήρωας που προέκτεινε τα σύνορα της δικής μας ύπαρξης για τους άλλους που τον ήξεραν καλύτερα, αυτός που ισορροπούσε μαεστρικά ανάμεσα σε πλούσιους και φτωχούς, σε νύχτα και μέρα.

Σε κάθε περίπτωση, ήταν ένας από εμάς. Κάποιος που είχε λόγο, τον πρώτο λόγο τις περισσότερες φορές, στη δύναμη και την εξουσία, όμως παράλληλα και άνθρωπός της διπλανής πόρτας. Ήταν ένας από τους πιο γνωστούς Έλληνες αθλητές της πάλης κυρίως. Φαινόμενο και σε άλλο είδος, στη νύχτα, όντας ιδιοκτήτης νυχτερινών κέντρων, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του, με οτιδήποτε ασχολήθηκε.

…διά χειρός Hλία Τσίπα

Παράπονο απέναντι στον ίδιο του τον εαυτό είναι ότι δεν κατάφερε να επισκεφθεί τον Πόντο, κάτι που όπως ο ίδιος έλεγε, ήθελε να το κάνει οργανωμένα.

Για να τον τιμήσουν οι συμπατριώτες του στην Πτολεμαΐδα για τις αθλητικές διακρίσεις του, έδωσαν το όνομά του στο κλειστό γυμναστήριο της πόλης.

Η ψυχή του ήταν αφιερωμένη στον Χρύσανθο, τον οποίο χαρακτηρίζε «άπιαστο όνειρο» για όλους τους σημερινούς Πόντιους καλλιτέχνες, «σημαιοφόρο της ποντιακής παράδοσης, που με τα τραγούδια και τη μουσική του ύμνησε και τίμησε τον Πόντο».

Όλα αυτά και φυσικά τα ήξερε ο συνέταιρος του Ρέμου στο Opus, Μανώλης Μούτσος. Με την είδηση του θανάτου του “τεράστιου” Γιώργου Ποζίδη, τον αποχαιρέτησε με λίγα αλλά ουσιώδη λόγια.

“Όταν θα μιλάμε για άντρες με παντελόνια,θα σκεφτόμαστε τον κύριο Γιώργο..”, έγραφε χαρακτηριστικά στο instagram του.

Σοφά το συνόψισε.

Τα Tsipas Blog παρασκήνια είναι δια χειρός Ηλία Τσίπα... είναι πάντα ενυπόγραφα!
Όσα άρθρα δε φέρουν το σκίτσο με την υπογραφή μου, αναρτώνται από την δημοσιογραφική ομάδα του blog ή υπογράφονται από τον συντάκτη τους.