Tο λάθος

Δεν είναι παράξενο να συζητήσεις ένα πρόβλημά σου με κάποιον άνθρωπο, που νομίζεις ότι είναι ειδικός στον τομέα του -δεν είναι δηλαδή κανένας από εκείνους τους παντογνώστες φελλούς που για όλα έχουν άποψη- και, αντί ο ειδικός να σου δώσει την λύση, που συνήθως δεν στη δίνει, να βάλει εσένα να βρεις τη λύση.

Αν η ανάλυση του θέματος διεισδύσει στις αιτίες που προκάλεσαν το πρόβλημα, δεν αποκλείεται ο ειδικός να σε επιπλήξει και από πάνω, ρωτώντας σε, για να επιβεβαιώσει την αυθεντία του, την αχρείαστη ερώτηση «Τι έκανες λάθος;».

…διά χειρός Hλία Τσίπα

Το παράξενο είναι, χωρίς εσύ να ρωτήσεις κανένα ή χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος, να μαζευτούν καμία πενηνταριά νοματαίοι- παπάδες, υπουργοί, δήμαρχοι, δημοσιογράφοι από κανάλια- και όλοι αυτοί με τη συνοδεία επιστημόνων, γιατί μόνους τους κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά, να σου βάλουν αυτοί ένα πρόβλημα.

Εν προκειμένω, το πρόβλημα που μπήκε ήταν η υπογεννητικότητα της ελληνικής φυλής -μην και στερέψει η χώρα από νέους δωσίλογους, καταχραστές η απατεώνες- και σαν αιτίες του προβλήματος θεωρήθηκαν οι κοινωνικές προτεραιότητες της σύγχρονης γυναίκας, και όχι φυσικά η χρεωκοπία του κράτους, για την οποία οι βασικοί υπεύθυνοί της άρχισαν τώρα να κόπτονται και για την μείωση του εγχώριου στοιχείου.

Και σαν, λοιπόν, να μην έφτανε που σου βάζουν ένα πρόβλημα, αυτοί που κατά κύριο λόγο τα δημιουργούν, αφού πρώτα σε προκαλούν να αναρωτηθείς τι έκανες λάθος, στο τέλος, για να μη σε απογοητεύσουν τελείως, και τους πεις «Άντε γ@μηθείτε ρε, κουμάντο στο μουvί μου θα κάνετε», να σου λένε, ότι τίποτα δεν έχεις κάνει λάθος.

Ο διάολος -και δουλειά να μην έχει- πάντα τα παιδιά του σκαρφίζεται πώς μπορεί να τα γ@μήσει.

Είναι γνωστό σε όλους ότι άνθρωποι που γυρνοβολάνε από συνέδριο σε συνέδριο ή από ημερίδα σε ημερίδα, επειδή συνήθως δεν κάνουν καμία σοβαρή δουλειά, δεν έχουν και να προσφέρουν τίποτα με αυτά που θα πουν. Ειδικά, εάν είναι δημόσια η θεσμικά πρόσωπα.

Το συνέδριο, και το κάθε συνέδριο προβολής ή εξυπηρέτησης συμφερόντων των διοργανωτών του, αναλαμβάνει κατά κανόνα μια εταιρεία δημοσίων σχέσεων, τα έξοδα και το κέρδος της οποίας εξασφαλίζονται μέσω της αυξημένης συμμετοχής συνέδρων, ως επί το πλείστον αργόσχολων, γιατί, εάν κάποιος εργάζεται, δεν αφήνει την δουλειά του για να πάει να ακούσει τις γενικολογίες ενός μητροπολίτη ή ενός αντιπεριφερειάρχη.

Η αύξηση της συμμετοχής από τη μεριά της διοργανώτριας εταιρείας επιτυγχάνεται, ως εστί τοις πάσι γνωστόν, με την παρουσία προσώπων της τηλεόρασης, κατά προτίμηση τηλεπαρουσιαστών πρωινών εκπομπών, οι οποίοι κάνουν και τη σχετική ρεκλάμα, προκειμένου να προετοιμάσουν το κοινό να ακούσει σοφίες που το ίδιο αδυνατεί να συλλάβει.

Ένα ιντριγκαδόρικο τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό spot ανεβάζει στις μάζες τη λίμπιντο της προσμονής των συμπερασμάτων που θα εξαχθούν και της μετέπειτα υλοποίησης των προτάσεων -άσχετα εάν ποτέ δεν γίνεται τίποτα- που θα διατυπωθούν από τους ειδήμονες.

Για την ιστορία τώρα, το spot ενός πανελλήνιου συνέδριου γονιμότητας -αλήθεια πότε θα γίνει ένα συνέδριο για την μ@λακία που δέρνει αυτούς που ξημεροβραδιάζονται σε συνέδρια και δεν δουλεύουν η κάνουν πώς δουλεύουν ενώ δουλεύουν τον κόσμο– αποτυπώνει την απόγνωση μιας γυναίκας, πουσαρισμένης με χρόνια κοινωνικά συμπλέγματα νοικοκυραίων η μικροαστών.

Στο spot, προβάλλεται η βεληνεκούς Survivor κριτική του βίου μιας γυναίκας, που κατάφερε να παντρευτεί, χωρίς να την πλακώνει ο άντρας της στο ξύλο συμπληρώνει ο κειμενογράφος, βρήκε μια καλή δουλειά, ξέρετε από αυτές των εξακοσίων Ευρώ με την δεκάωρη εργασία -το ξέχασε αυτό ο διαφημιστής- αλλά που πάτησε τα σαράντα και δεν έκανε παιδί.

Προκειμένου να πειστεί ο κόσμος ότι ο προβληματισμός της σαραντάρας δεν αφορά κανένα ξέκωλο που τα φτιάχνει με παντρεμένους, ούτε καμία που γυρίζει από μαγαζί σε μαγαζί και γουστάρει νεαρούς, δείχνουν μια θλιμμένη γυναίκα το ντύσιμο της οποίας θυμίζει προϊστάμενη σε super market.

Αντιπαρέρχομαι την λογοδιάρροια των αριστερών που μίλησαν για το αυτονόητο δικαίωμα μιας γυναίκας να διαμορφώνει η ίδια τον τρόπο ζωής της, και που, βέβαια, δεν ήταν το ζητούμενο του συνεδρίου που αναβλήθηκε.

Με μια νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που λειτουργεί σαν μεσάζων της ιδιωτικής υγείας και παιδείας, σε ένα συνέδριο γονιμότητας με την χορηγία καναλιών και την συμμετοχή στα panels δημοσιογράφων -δεν είναι δα και τίποτα το μεμπτό, συνάδελφος τους μάλιστα πατρόναρε βιοτέχνη με μάσκες- το πραγματικό ζητούμενο δεν θα ήταν άλλο παρά το άνοιγμα της αγοράς στα ιδιωτικά κέντρα εξωσωματικής γονιμοποίησης που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια.

Είναι άσκοπο να αντιτείνει κάποιος τον ανιδιοτελή στόχο της καμπάνιας για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας, για τον απλούστατο λόγο ότι γυναίκες που θα έπαιρναν στα σοβαρά ένα άκρως σεξιστικoύ περιεχομένου spot έχουν ήδη κάνει παιδιά κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν των νοικοκυραίων γονιών τους, που τις Κυριακές πάνε στις εκκλησίες, περνάνε τα βράδια τους στην τηλεόραση και μια φορά τον μήνα ο πατέρας πάει σε πουτάvα.

Όταν, όμως, σε ένα συνέδριο μαζί με τους πέντε παπάδες και τους γνωστούς μαϊντανούς της πολιτικής, που πάνε να μιλήσουν όπου τους φωνάζουν, βρίσκεται στην οργανωτική επιτροπή ένας ακροδεξιός γυναικολόγος, με κλινική εξωσωματικής γονιμοποίησης και κατάψυξης ωαρίων, και μια παρέα ειδικών στο θέμα, μπορεί εύκολα ο νουνεχής να καταλάβει, ότι η δυστυχία της σαραντάρας μπορεί να απαλυνθεί αρκεί να φροντίσει να καταψύξει ωάρια σε μία από αυτές τις παρακλινικές γονιμότητας ή να υποβληθεί σε μια εξωσωματική γονιμοποίηση.

Η προνοητική σαραντάχρονη θα μπορεί άφοβα στη συνέχεια να δουλεύει και όταν ποτέ αποφασίσει να γίνει μητέρα, εάν δεν μπορεί η ίδια με την εξωσωματική, θα βρει μια παρένθετη μητέρα -συνήθως από την Βουλγαρία- που θα τραβήξει αυτή για λογαριασμό της την κύηση και στους εννιά μήνες πάνω θα της παραδώσει έτοιμο τον διάδοχο.

Επειδή η σοβαροφάνεια η οποία εκπέμπεται από ανάλογες μαζώξεις δεν επιτρέπει το εμπορικό ζητούμενο να τεθεί απευθείας από κανένα ομιλητή, με απλά λόγια να πει «παιδιά βάλτε ό,τι έχετε στην άκρη, πουλήστε στην ανάγκη και κανένα οικόπεδο, εάν δεν σας το έχει πάρει η τράπεζα, και ελάτε να σας κάνουμε εμείς γονείς» το σίγουρο είναι ότι, στα διαλείμματα ή τις ιδιαίτερες συζητήσεις, οι επαγγελματίες του σιναφιού μοιράζουν κάρτες για μια επίσκεψη στα κέντρα τους ή φροντίζουν να ξεκινήσουν τις δικές τους καμπάνιες.

Όποιος τύχει και άκουγε, κακώς βέβαια, τους γνωστούς κυβερνητικούς σταθμούς πληροφόρησης, θα διαπίστωσε ότι τις μέρες του συνεδρίου ένα μεγάλο ιδιωτικό κέντρο διαφήμιζε την λειτουργία κλινικής υποβοηθούμενης αναπαραγωγής.

Οι δωρεάν συμβουλές και τα ειδικά σεμινάρια ενημέρωσης στις υποψήφιους πελάτες -κυρίως γυναίκες- που δίνονται από τους επιχειρηματίες αυτής της μπίζνας ένα μόνο σκοπό έχουν.

Να τσιμπήσουν λαβράκια -ψάχνουν συνήθως από τριανταπέντε και πάνω- που θα τα εμποτίσουν με την ιδέα της μητρότητας και θα τα αναγκάσουν να μπουν στην άθλια και ψυχοφθόρο περιπέτεια της εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Το ταξίδι στο όνειρο, της απόκτησης ενός παιδιού για το ανδρόγυνο και του πλουτισμού από τον ιδιώτη, ξεκινάει με την επώδυνη διαδικασία της ωοληψίας για το θήλυ και του εξίσου επώδυνου αυνανισμού για το άρρεν φύλλο, προκειμένου το τελευταίο να δώσει την ποσότητα των απαιτούμενων σπερματοζωαρίων.

Ο εξευτελισμός των υποψήφιων γονέων ξεκινάει από την γραμματέα η οποία καλεί τους γονείς ανάλογα με τη σειρά προσέλευσης.

Ο άνδρας πάει σε ένα μικρό δωμάτιο έξω από την αίθουσα αναμονής του κέντρου -από τις επτά το πρωί ξεκινάνε αυτές οι εργασίες- όσοι περιμένουν στην ουρά γνωρίζουν ότι πάει να την παίξει, και όταν βγαίνει όλοι τον κοιτάνε με λύπηση, αφού κατανοούν ότι έκανε κάτι που δεν το απόλαυσε.

Για να μη γίνει μπoυρδέλο η ιδιωτική κλινική, κανένα από αυτά δεν προσφέρει τη δυνατότητα στο χώρο εκσπερμάτωσης να εισέλθει βοηθός που θα διευκόλυνε το έργο της αναγκαστικής εκσπερμάτισης.

Από εκεί και πέρα, ωάρια και σπερματοζωάρια κλείνονται σε ένα δοχείο και η τύχη τους στην κυριολεξία εξαρτάται από την βιολόγο και τον επιχειρηματία γιατρό.

Όσο υγιή και εάν είναι τα ωάρια, χάρη στη σχετική ορμονοθεραπεία με την οποία επιτυγχάνεται η ωοθηκική διέγερση, ή κινητικά τα σπερματοζωάρια, και όσο επιμελής και εάν είναι η ασκούμενη καλλιέργεια της βιολόγου, εάν ο επιχειρηματίας γιατρός καταλάβει ότι οι πελάτες του έχουν ρευστότητα και υπερβάλλουσα διάθεση να γίνουν γονείς, η ψυχρή εντολή προς την βιολόγο είναι: «Next time, έχουν λεφτά».

Η βιολόγος -εάν είναι συνεργάσιμη με τον έμπορο της μητρότητας- ξέρει τι θα κάνει, ενώ εάν δεν είναι θα ψάχνει για την επόμενή της δουλειά. Η omerta του κλάδου δεν δίνει την ευκαιρία στον επιστήμονα της βιολογίας να απασχοληθεί στον ίδιο κλάδο της αγοράς.

Στην περίπτωση που η βιολόγος δεν συμμετέχει στο παιγνίδι, την βρώμικη δουλειά αναλαμβάνει ο γιατρός στο στάδιο της εμβρυομεταφοράς, μια επιστημονική τεχνική που είναι αδύνατον να ελεγχθεί, καθώς η επιβίωση του εμβρύου εξαρτάται από μη ελέγξιμους παράγοντες.

Εάν η εμβρυομεταφορά, μετά από πολλές προσπάθειες, δεν πιάσει, η λύση που προτείνεται -εάν οι γονείς έχουν χρήματα να διαθέσουν- είναι μια παρένθετη μητέρα, συνήθως αλλοδαπή που την βρίσκουν μέσα από παράνομα γραφεία που έχουν στηθεί για αυτό τον σκοπό.

Η διακίνηση των γυναικών αυτών -συνήθως χωρίς χαρτιά- γίνεται με ανάλογο τρόπο που γίνεται και η διακίνηση κοινών γυναικών, χωρίς φυσικά να αποκλείεται η παρένθετη μητέρα να χρησιμοποιείται και για άλλους σκοπούς (πορvεία, οικιακό προσωπικό κλπ.)

Δεν χρειάζεται λοιπόν να μπούμε σε περισσότερες λεπτομέρειες, για να καταλάβει κάποιος ότι το κύκλωμα που ελέγχει την διακίνηση των σκληρών ναρκωτικών ή γυναικών λειτουργεί με ασυγκρίτως υψηλότερο ηθικό κώδικα από αυτόν της λειτουργίας ορισμένων κέντρων εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Όποιος έχει παραμείνει στην εντύπωση ότι η εμπορική δραστηριότητα του κυκλώματος περιορίζεται μέσα στον χώρο μιας κλινικής με τις συνήθεις εμπορικές πρακτικές επαναλαμβανομένων άστοχων προσπαθειών αναπαραγωγής – έχουν καταγραφεί περιπτώσεις που το άτυχο ζευγάρι έχει υποβληθεί μέχρι και δώδεκα φορές στην δοκιμασία αυτή και η κάθε απόπειρα κοστίζει μέχρι δύο χιλιάδες- είναι ρομαντικός.

Δεν γνωρίζει ότι μέσα από τα κέντρα αυτά γίνεται διακίνηση ωαρίων από την Αλβανία η την Γεωργία, επιλογές σπερματοδοτών με βάση γενετικά χαρακτηριστικά, trafficking νεαρών αλλοδαπών γυναικών που λειτουργούν σαν παρένθετες μητέρες, μπράβους που τις φυλάνε μη και πουλήσουν αλλού το κυοφορούμενο βρέφος και φυσικά ξεκαθαρίσματα λογαριασμών σε περίπτωση αθέτησης συμφωνιών από κανονικούς νονούς.

Ακόμη και εάν παραβλέψουμε το ψυχολογικό μαρτύριο της δοκιμασίας των υποψήφιων γονιών μέχρι να αποκτήσουν ένα παιδί ή τις μαφιόζικες πρακτικές, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τους ιατρικούς κινδύνους από την ανεξέλεγκτη πρακτική των συνεχών ορμονοθεραπειών και την έλλειψη κανόνων προστασίας της υποψήφιας μητέρας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σε πολλές χώρες ο αριθμός των προσπαθειών δεν μπορεί να υπερβαίνει τις τρεις. Από εκεί και πέρα, ή είναι άλλοι οι λόγοι της αποτυχίας ή ο γιατρός δεν κάνει σωστά την δουλειά. Σε κάθε πάντως περίπτωση, οι προσπάθειες πρέπει να σταματήσουν για να προστατευθεί η μελλοντική υγεία της γυναίκας.

Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω εάν κάποιος από τους ομιλητές είχε την πρόθεση να μιλήσει για αυτά τα θέματα, αλλά εκείνο που μετά βεβαιότητας μπορώ να σας διαβεβαιώσω είναι ότι, έτσι και σύνεδρος τολμούσε να ξεστομίσει αυτά που γράφω περί μαφίας, θα τον κατηγορούσαν για λασπολόγο και θα τον προκαλούσαν -κατά την προσφιλή τακτική του εκσυγχρονιστή Σημίτη- να προσκομίσει ό,τι στοιχεία είχε στον εισαγγελέα.

Επειδή κανένας δεν είναι αφελής να μπλέξει με εισαγγελείς και δικαστές, το εμπορικό κύκλωμα της μητρότητας με τις ευλογίες της εκκλησίας θα εξακολουθεί να λειτουργεί, όπως λειτουργούν και τα άλλα κυκλώματα της πατρίδας μας με τις ευλογίες άλλων θεσμών. συμπεριλαμβανόμενης πάντα της εκκλησίας.

Για να επιστρέψουμε στο συνέδριο, οι πρωταγωνιστές του οποίου είναι γυναικολόγοι με σχετικό αντικείμενο, οι υπόλοιποι κομπάρσοι του -χωρίς να παραγνωρίζεται ο αβανταδόρικός τους ρόλος- εξυπηρετούν ο καθένας τα δικά του συμφέροντα.

Το παπαδαριό το ενδιαφέρει η αύξηση του ποιμνίου του για να εξακολουθεί να καλλιεργείται το θρησκευτικό μίσος από νέους πιστούς και τους πολιτικούς η ικανοποίηση του θυμικού των ακροδεξιών νοικοκυραίων, που τρέμουν στην ιδέα να βλέπουν μαύρους στα σκουπιδιάρικα του Δήμου ή να μπαίνει στο σπίτι τους Αλβανός υδραυλικός για να τους ξεβουλώνει τα σιφόνια.

Για να μην μπούμε περισσότερο στα χωράφια των πατριωτών, που λίγο-πολύ είναι γνωστές οι απόψεις τους για την σύνδεση της θρησκείας με την ελληνικότητα της οικογένειας, τελικά από τον ντόρο των αντιδράσεων που προκάλεσε το spot, το συνέδριο ματαιώθηκε.

Η ματαίωση ανέδειξε την γελοιότητα πολιτικών, celebrities και λοιπών τρίτων, που όλοι επικαλέστηκαν άγνοια θεματικού περιεχόμενου.

Το γεγονός δεν μας εξέπληξε, γιατί οι περισσότεροι είμαστε γνώστες της φαιδρότητας για την οποία διακρίνονται αυτά τα άτομα.

Τα ίδια άτομα, αυτά που κλήθηκαν για να μιλήσουν με θέμα την γονιμότητα, τις ίδιες πάνω-κάτω αερολογίες θα έλεγαν ακόμη και σε συνέδριο για δυσκοιλιότητα η δυσπεψία.

Για να μη φλυαρούμε, όπως θα έκαναν οι περισσότεροι από τους ομιλητές, τελικά από όλη αυτή την ανακατωσούρα, που προκλήθηκε από ένα βλακώδες spot, η απορία, που μου γεννήθηκε για μια καμπάνια σχεδιασμένη να στρέψει άκαρπα ζευγάρια μικροαστών σε ιδιωτικές κλινικές εξωσωματικής γονιμοποίησης, είναι εάν όλες αυτές τις μ@λακίες, με τη απογοητευμένη σαραντάρα που την ρωτάνε λίγο πριν από το φινάλε του spot τι έκανε λάθος και στο φινάλε της λένε ότι τίποτα δεν έκανε λάθος, αλλά της λείπει η ενημέρωση· πάλι καλά που δεν της είπαν ότι πρέπει να παρακολουθεί τα ενημερωτικά πρωινά του ΣΚΑΙ ή του ΑΝΤΕΝΝΑ- κάθονται και τις σκέφτονται επιχειρηματίες που έχουν συμφέρον να βρουν πελάτες ή πολιτικοί που ψάχνοντας για ακροδεξιούς ψηφοφόρους αβαντάρουν επιχειρηματίες.

-Πηγή pitsirikos.net

Τα Tsipas Blog παρασκήνια είναι δια χειρός Ηλία Τσίπα... είναι πάντα ενυπόγραφα!
Όσα άρθρα δε φέρουν το σκίτσο με την υπογραφή μου, αναρτώνται από την δημοσιογραφική ομάδα του blog ή υπογράφονται από τον συντάκτη τους.