Δίνω τον απόηχο των Περιφερειακών και Δημοτικών Εκλογών, με την ματιά του Σωτήρη Γεωργίου, και αδιαφορώ για την ανασκόπηση, την εξέταση που δίνουν τα γνωστά μμε. Τι να μας πουν τα «γνωστά μμε »… Άσε. Διαβάζεις Γεωργίου και χορταίνεις, είτε γράφει για ταυρομαχία, είτε για ό,τι άλλο.
Το μικρόφωνο στον Σωτήρη…
Oι δημοτικές εκλογές έβγαλαν εκπλήξεις στην 2η Κυριακή. Αποδεικνύοντας αφενός μεν ότι σε πολλές περιοχές όπως στην Θεσσαλία ο κόσμος θεωρεί υπεύθυνη και την τοπική αυτοδιοίκηση για τις ζημίες της σφοδρής κακοκαιρίας. Στην Αθήνα επίσης φάνηκε ότι τα ονόματα και η προβολή δεν επαρκούν πάντα ενώ ο μεγάλος περίπατος κόστισε πολύ ακριβά τελικά στον Κώστα Μπακογιάννη, Στην Αττική άλλαξαν όμως χέρια σχεδόν το 80% των Δήμων που σημαίνει ότι οι δημότεες δεν είχαν μείνει ικανοποιημένοι.
Στην Αττική άλλαξαν όμως χέρια σχεδόν το 80% των Δήμων, που σημαίνει ότι οι δημότες δεν είχαν μείνει ικανοποιημένοι. Πρόσωπα επιστήμονες με όραμα, πρόγραμμα επί της ουσίας και άνθρωπο της κοινωνίας, όπως οι Δούκας στην Αθήνα και Κουρέτας στην Θεσσαλία, έκαναν ηχηρές εκπλήξεις και μπορούν να προσφέρουν. Το οτι έπεισαν τους ψηφοφόρους σημαίνει ότι δεν σκέφτεται όλος ο κόσμος με την εμπορικότητα των υποψηφίων και τη προβολήτους ή τα κομματικά δεδομένα και άρα υπάρχει ελπίδα. Και ασφαλώς και άλλα ονόματα που εκλέγονται με σοβαρές προτάσεις. Η δε αποχή έδεξε και την αποδοκιμασία στους απερχόντες άρχοντες της τοπικής δημόσιας ζωής.
Περιμένω κάποτε να εκλεγονται άνθρωπο που έχουν γνώση στο πεδίο, είναι απλοί, είναι της καθημερινότητας και επιστήμονες του πεδίου και όχι των δημοσίεων σχέσεων. Αν σε όλατα επίπεδα ο κόσμος ψηφίζει έτσι θα υπάρξει ελπίδα. Πάντως φάνηκε φως στο ορίζοντα..
