Από το facebook του Θέμη Μπάκα :
Αγαπητοί φίλοι/ες, διαδικτυακοί και μη,
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας 2 γεγονότα που βίωσα στην Αχαϊκή πρωτεύουσα – τη Πάτρα όπου έχω μεγαλώσει.
1) Οι νέοι μιλάνε…!
Τις προηγούμενες ημέρες – το 3ημερο του Αγίου Πνεύματος, βρισκόμουν σ΄ ένα καφέ σε πολυσύχναστο δρόμο της Πάτρας μαζί με έναν φίλο μου και συζητούσαμε διάφορα θέματα της επικαιρότητας, τα δεδομένα στην οικονομία, τις εξελίξεις με τη Τουρκία, την αύξηση των ενοικίων, το πως θα πάει το τουρισμός το φετινό καλοκαίρι… και άλλα πολλά θέματα που αφορούν τόσο την Αχαϊκή Πρωτεύουσα όσο και τη χώρα μας. Βασικό θέμα της συζήτησης μας, ήταν ότι οι νέοι άνθρωποι δεν ασχολούνται με τα κοινά – έχουν γυρίσει τη πλάτη, δεν τους απασχολούν κλπ κλπ…
Μετά από 15-20 λεπτά, στο διπλανό τραπέζι κάθονται 4 νέα παιδιά, από τα λεγόμενά τους κατάλαβα ότι είναι φοιτητές στο πανεπιστήμιο της Πάτρας. Αν κάποιος άκουγε τα όσα συζητούσαν πραγματικά θα πάθαινε ‘’πλάκα’’, ήταν ενημερωμένοι για την ειδησεογραφία των ημερών, είχαν άποψη και την εξέφραζαν μεταξύ τους, έκαναν αναλύσεις …
Οι 2 νέοι ήταν Κύπριοι και ξεκίνησαν να κάνουν μια συζήτηση – σύγκριση των δεδομένων της χώρας μας με την Κύπρο για το κόστος μίσθωσης μιας γκαρσονιέρας σε σχέση με τον μηνιαίο μισθό, συζητούσαν για επιτόκια δανεισμού της χώρας κλπ κλπ…
Μάλλον οι νέοι μιλάνε… αλλά μερικοί δεν «θέλουν» να ακούσουν !2)
2) Τους βοήθησα … !
Την επόμενη ημέρα, με καλεί ένας φίλος μου να βρεθούμε για καφέ πάλι στον ίδιο πολυσύχναστο δρόμο της Πάτρας. Αργώ να πάω στο «ραντεβού» μας ….. όταν φτάνω είναι στο τραπέζι με άλλα 2-3 άτομα μεγαλύτερης ηλικιακής ομάδας από εμένα (55-65ετών).
Ο φίλος μου, με συστήνει με έναν συμπαθέστατο κύριο ο οποίος μου είπε ότι εργάζεται στο γραφείο ενός αιρετού προσώπου της Αχαΐας. Στη κουβέντα της παρέας μονοπωλούσαν θέματα που αφορούν την ειδησεογραφία των ημερών.
Κάποια στιγμή, η κουβέντα ήρθε στη στρατιωτική θητεία και ότι πολλά παιδιά – διακόπτουν την αναβολή τους για να μπουν στο στρατό τον Σεπτέμβριο.
Ο συμπαθέστατος κύριος (πραγματικά συμπαθέστατος), αναφέρει στη παρέα ότι στο γραφείο τους γίνετε χαμός…τους επισκέπτονται γονείς με τα παιδία τους για να κανονίσουν το στρατιωτικό – μεταθέσεις κλπ κλπ… Με «χαρά» αναφέρει ότι έχουν βοηθήσει πάρα πολλά παιδιά ( δεν ξέρω αν εννοούσε τη δεδομένη χρονική στιγμή ή συνολικά) στο να βρεθούν πλησίον της κατοικίας τους.
Εκείνη τη στιγμή τον ρώτησα… όλα ωραία, και καλά κάνατε, διότι πολλές οικογένειες δεν έχουν τη δυνατότητα να «στηρίξουν» οικονομικά τη δεδομένη χρονική στιγμή έναν φαντάρο (έχει έξοδα η θητεία) … όταν γυρίσουν από την στρατιωτική θητεία, πως θα τους βοηθήσετε αν έρθουν πάλι να σας βρουν ;
Έχετε κάνει κάτι, ώστε και αυτά τα παιδιά να μην φύγουν από τη Πάτρα ;
Υπάρχουν υποδομές για να μην προστεθούν στο κατάλογο των άνεργων πτυχιούχων;
Υπάρχουν υποδομές ώστε να μην αναγκαστούν να κάνουν το delivery boy ( Μη παρεξηγηθώ … τρέφω μεγάλο σεβασμό σε όλους τους εργαζόμενους του κλάδου ) ;
Αναφέρω το κλάδο του delivery διότι μεγάλο μέρος των νέων που δεν βρίσκουν δουλειά, αλλά και μεγαλύτερων ηλικιακά (δυστυχώς) … απασχολούνται στο κλάδο του delivery.
Απάντηση από τον πραγματικά συμπαθέστατο κύριο δεν πήρα.
Μάλλον οι νέοι δεν θα βοηθηθούν !
Υ.Γ: Σύμφωνα με τα αναρτημένα στοιχεία στον διαδικτυακό τόπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (https://ec.europa.eu/), η διάρκεια ανεργίας υπερέβαινε το 1 έτος στην Δυτική Ελλάδα σε ποσοστό 60%. Οι παραγωγικές ηλικίες μεταξύ 25-55 ετών αποτελούσαν τον μεγαλύτερο όγκο των ανέργων σε ποσοστό 55%. Η πυκνότητα δε της ανεργίας στην Περιφερειακή Ενότητα Αχαΐας σε σχέση με τις υπόλοιπες Π.Ε. της Περιφέρειας ανερχόταν στο 31,02%.
