Γεννήθηκε ο Θέμης Αδαμαντίδης. Πριν 62 χρόνια, στις 28 Σεπτεμβρίου του 1957. Δεν γεννήθηκε τότε. Υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει για πάντα. Λέω για ορισμένους κύριους και κυρίες που παριστάνουν τα μίντια. Να εξηγήσω, και περιορίζομαι στα του το οίκου μου. Πολλοί, πάρα πολλοί αυτόν τον Θέμη Αδαμαντίδη, τώρα τον «γνωρίζουν», διότι απλά το σύστημα τον έφερε στο προσκήνιο. «Στην καρδιά» των εξελίξεων. Έγινε φίνος και μοδάτος.
Μεγάλος, λέω, ο Αδαμαντίδης, ο κορυφαίος εν ζωή Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής. Μετά τον Πασχάλη Τερζή, η προσωπική μου άποψη. Για να το λένε όλοι, ότι είναι σπουδαίος, προσωπικότητα, φαινόμενο της σύγχρονης μουσικής, της λαϊκής, της αυθεντικής, έτσι θα είναι. Για το παλικάρι που γεννήθηκε πριν 62 ακριβώς χρόνια.
Ο Θεός των προίκισε με μια φωνή από χρυσάφι, που θα μείνει αναλλοίωτη στο χρόνο. Χωρίς μουσικές σπουδές, χωρίς να διαβάζει νότες, ερμήνευσε τεράστιες επιτυχίες που χαράχθηκαν στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού. Ακούει τη μουσική και “πατάει” πάνω στις νότες με αξιοθαύμαστο τρόπο, πράγμα που είναι πολύ δύσκολο ακόμη και για καλλιτέχνες με μουσικές σπουδές χρόνων.
Ο Θέμης Αδαμαντίδης είναι αντικατάστατος. Εκπρόσωπος ενός είδους, που δεν αναπαράγεται παρά μόνο κατ’ εξαίρεση. Όπως «αναντικατάστατοι» αποδεικνύονται και ο Καζαντζίδης και ο Μπιθικώτσης και η Μπέλλου. Άλλο οι διάφοροι «μιμητές» και τελείως άλλο να βρεθεί διάδοχος του μεγάλου.
Για τους Έλληνες, ο Αδαμαντίδης είναι πηγή περηφάνιας και φυλετικής καταξίωσης. Για έναν λαό που περνάει δύσκολα και θα συνεχίσει να περνά, όπως και να το κάνουμε, ένας γενικότερα αναγνωρισμένος κορυφαίος καλλιτέχνης αποτελεί πολύ μεγάλο ενεργητικό. Του δίνει υπόσταση. Ας θυμηθούμε πως ο μεγάλος Χάρι Μπελαφόντε έβαλε κυριολεκτικά στο χάρτη την πατρίδα του, την Τζαμάικα με την ιδιαίτερη μουσική της.
Πάντως, έχουν ακουστεί κατά καιρούς και κάτι μικροαστικές ηλιθιότητες, τύπου: «Αν ήταν τόσο σπουδαίος, θα έπρεπε να είχε γίνει ήδη». Ανασφάλεια αισθάνεται ο καθημερινός ανθρωπάκος, όταν του κλονίζεις μέσα του τις προκαταλήψεις του για το τι είναι μεγάλο και τι δεν είναι. Ανασφάλεια και μίσος. Όταν συνειδητοποιεί την προσωπική του ασημαντότητα. Σου λέει: «Γιατί κάνουν έτσι όλοι αυτοί; Για μένα, κανένας δεν θα κάνει έτσι. Γίνεται να είναι μεγάλος ο Θέμης κι εγώ να μην είμαι;». Λέμε για τα εγχώρια μίντια. Δεν μας φωτίζουν για τα γεγονότα που σκάνε δίπλα μας. Είκοσι χρόνια στην πρώτη γραμμή ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης και δεν τον είχαν πάρει πρέφα, τώρα τον «γνωρίζουν».
Μιλάω μουσικά, όχι κουτσομπολίστικα. Ποιο είναι το προσωπικό στίγμα του Αδαμαντίδη στη δουλειά του. Όχι τα προσωπικά του. Ε, στη ζωή του, έχει κάνει έναν γάμο, σωστά; Ναι, το 1986. Με τη γυναίκα του είναι σε διάσταση από το 1998, αλλά δεν έχουν πάρει διαζύγιο. Παιδιά; Είναι πολύτεκνος! Έχει πέντε παιδιά και τα πέντε αγόρια!
Διαβάστε επίσης : Ο Αδαμαντίδης άντεξε στη πίεση του Καρρά και του Πλούταρχου
