Στην ακμή της, η εταιρεία αποτέλεσε πρότυπο, σημείο αναφοράς και συνώνυμο ποιότητας
Ο Λάμπρος Κωνσταντάρας καθισμένος στο μεγάλο του γραφείο. Η Αλίκη Βουγιουκλάκη, με τον ενθουσιασμό της νιότης και τις φρέσκες ιδέες από το εξωτερικό, έρχεται με φόρα διεκδικώντας τις μεγαλύτερες των αλλαγών. Ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ, αντιδραστικός εργαζόμενος, την βλέπει (την Αλίκη) αρχικά σαν εχθρό, αρχικά… Κι αυτό είναι απλά μέρος της γενικής εικόνας. Της αξέχαστης ταινίας «Η Κόρη μου η Σοσιαλίστρια». Η οποία γυρίστηκε πού κατά βάση; Μα στο εργοστάσιο της Πειραϊκής – Πατραϊκής…
Ήταν τότε, στα 60’s, η εποχή της απόλυτης ακμής της μεγαλύτερης βιομηχανίας κλωστοϋφαντουργικής, βάμβακος και ετοίμων ενδυμάτων της Ελλάδος. Είχε φτάσει να παράγει 25 εκατομμύρια μέτρα υφάσματος ετησίως. Απασχολούσε κοντά στους 4.000 υπαλλήλους, μόνο το δημόσιο ήταν μεγαλύτερος εργοδότης στη χώρα. Κάθε χρόνο μοίραζε μέρισμα στους μετόχους της. Ετησίως επίσης, βράβευε τους καλύτερους υπαλλήλους της, για τις υπηρεσίες τους, για την αφοσίωσή τους.
Η συνέχεια ΕΔΩ
