Κατ’ αρχήν συγχαρητήρια στον κύριο Δημήτρη Χατζόπουλο, για το σχόλιο του, που έγραψε στο facebook της σελίδας, και το αναδημοσιεύω αμέσως.. Να, οι σκέψεις του Δ.Χ., όπως τις αναπτύσσει στο γραπτό του:
“Αυτό το γλυπτό, έργο τέχνης, κοσμεί τη βιτρίνα της γκαλερί Ζουμπουλάκη στο Κολωνάκι.
Η πανδημία είχε κι ένα καλό. Οι λεγόμενοι επώνυμοι κατέβηκαν έστω προσωρινά από το θρόνο τους. Ίσως γι αυτό από πλήξη άρχισαν να αλληλοσπαράζονται. Τη θέση τους κατέλαβαν οι καθημερινοί πρωταγωνιστές της ζωής. Αυτοί που πιθανόν έχουν να σου διηγηθούν μια ανθρώπινη ιστορία που διακρίνεται από ειλικρίνεια κι όχι από αγριότητα και κυνισμό ενός κόσμου ψεύτικου.
Οσο αφορά τα καθ ημάς : ο ντελιβεράς , ο διανομέας πιο κυριλέ, είναι εκείνος που κρατάει ζωντανή αυτή τη στιγμή την ταλαίπωρη εστίαση. Ας καθίσει λοιπόν στο θρόνο των έκπτωτων αρχόντων. Του αξίζει.”
