Τραγωδία στα Τέμπη. Τράκαραν δυο τραίνα. Και ο θάνατος, κήρυξε την έναρξη της μεγάλης παρέλασης, με δεκάδες νεκρούς και τραυματίες. Συνέβη. Εδώ στην Ελλαδιστάν, που τα εκατοντάδες εκατομμύρια φεύγουν δεξιά και αριστερά και οι συνθήκες είναι εποχές 1980, ως φαίνεται. Μια χώρα που πουλάει μόνο θλίψη. Είμαστε μια τελειωμένη χώρα, που όλο ακούμε την λέξη ανάπτυξη, μπροστά και πάντα φταίει κάτι υπερφυσικό για τις εθνικές τραγωδίες. Την μια ο άνεμος στην Ηλεία, η βροχή στην Μάνδρα, ο ξαφνικός αέρας στο Μάτι, θα μας πουν τι στα Τέμπη και πάει λέγοντας. Ποτέ πάντως δεν φταίει κάνεις στα σοβαρά! Ελλαδάρα.
Και τι κάνει ο σύλλογος των νυχτεριών κέντρων της Αθήνας; Αυτός που στην πανδημία ξαναγεννήθηκε και κυρίως τα μπουζούκια εκπροσωπεί. Έβαλε κάποια ανακοίνωση συμπαράστασης; Έτρεξε να πει το αυτονόητο : “Λόγω της εθνικής τραγωδίας, αποφασίσαμε, για την Παρασκευή, τουλάχιστον, να μην ανοίξει κανείς. Το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε!” Αυτό είναι το σωστό και το ανθρώπινο! Δόξα σόι ο Θεός, όλοι δουλέψαμε φέτος”;
Δεν είπε τίποτα. Δεν γίνεται; Κι όμως γίνεται! Τσιμουδιά δε έχει βγάλει, έως τώρα. Απορία μεγάλη το έχω. Και για άλλα θέματα σοβαρά, που προέκυψαν στην εποχή μετά την πανδημία, πάλι τσιμουδιά δε έχει βγάλει. Λες και φτιάχτηκε μόνο για τον κόβιντ και από κει και πέρα, λύθηκαν με έναν μαγικό τρόπο όλα τα προβλήματα. Ε, τότε γιατί να υπάρχει ; Καλύτερα να μην υπάρχει. Δεν υπάρχει στην πράξη έτσι και αλλιώς.
Διαβάστε επίσης : Τα τρένα ημέρα πένθους και για την νύχτα
