Το κακό, ναι είναι πολύ κακό, το ότι οι σημερινοί Μυκονιάτες, βλέπουν τον πόλεμο μέσα στην αυλή τους, μέσα στο σπίτι τους. Ποιος είδε τέτοιο πόλεμο και δεν φοβήθηκε. Δεν θυμάμαι αντίστοιχο στην ιστορία του παγκοσμίου διάσημου ελληνικού νησιού. Αλλά αυτοί που υποτίθεται τους εκφράζουν, τους εκπροσωπούν. Ο Δήμαρχος, οι υποψήφιοι Δήμαρχοι, οι Βουλευτές, οι υποψήφιοι Βουλευτές, μην πάμε πιο κάτω. Έχουν κρυφτεί στο λαγούμι τους, δεν υπάρχουν πουθενά. Λέω για την τελευταία γενιά, όχι στο τσουβάλι όλοι όσοι έκατσαν στις καρέκλες.
Είναι αυτά ακριβώς που λέει ο Φλώριος Ασημομύτης. Αυτοδημιούργητος, με πολυσχιδείς δραστηριότητες, είναι γνήσιος Μυκονιάτης. Μόνο Μυκονιάτης στα φρονήματα του, δεν μπορούσε να μην επανέρθει!
Έγραψε τις εξής αλήθειες :
Αγαπητοί κύριοι,
Τον τελευταίο καιρό η Μύκονος διασύρεται ασταμάτητα και από ότι διαφαίνεται δεν θα υπάρξει ούτε τέλος ούτε έλεος. Παρόλα αυτά οι διοικούντες αυτού του νησιού είναι εξαφανισμένοι. Δεν υπάρχει κανείς στο τιμόνι για να το υποστηρίξει και φυσικά δεν υπάρχει κανείς στη θέση του για να απευθυνθεί κάποιος ώστε να λάβει απαντήσεις. Σε όλα τα κανάλια και στα δελτία ενημέρωσης στην τηλεόραση παρουσιάζονται τα κακώς κείμενα που όλοι γνωρίζουμε χρόνια τώρα και κανείς δεν υπάρχει ώστε να δώσει απαντήσεις.
Η Μύκονος έχει βουλευτή που αυτόν τον τελευταίο καιρό είναι εξαφανισμένος. Έχει εκπρόσωπο της Νέας Δημοκρατίας ο οποίος είναι εξαφανισμένος. Έχει εκπρόσωπο Τουρισμού ο οποίος είναι και αυτός άφαντος. Έχει μία αντιπολίτευση η οποία βρίσκεται στην ανάνηψη. Έχει δύο νέους υποψήφιους Δημάρχους οι οποίοι δε φαίνονται πουθενά. Για ακόμα μία φορά το νησί εκτίθεται και όσοι είναι υπεύθυνοι έχουν κρυφτεί περιμένοντας να περάσει η μπόρα. Εν αντιθέσει με την τακτική που ακολουθούν όταν πρόκειται να παραβρεθούν σε δημόσιες εκδηλώσεις κοινωνικού περιεχομένου. Ενίοτε βρίσκεις σύσσωμο το ΔΣ σε γάμους, βαφτίσεις, κηδείες, μνημόσυνα, πανηγύρια, επιτάφιους και οποιασδήποτε μορφής εκδήλωση όπου μία προσεγμένη εξωτερική εμφάνιση συνοδευόμενη με μακρόσυρτη χαιρετούρα, είναι αρκετή.
Εν όψει εκλογών θα περιμέναμε να διεκδικήσει ο καθένας τους μία θέση στην υπόληψη του πολίτη και να βγει πανέτοιμος στην αρένα όπου δίνονται οι μάχες καθημερινά τον τελευταίο καιρό. Το νησί βιάζεται ανελλιπώς, αλλά το χορό σέρνουν οι ίδιοι που είναι και υπεύθυνοι για τη σωτηρία του. Πως θα μπορούσαν όλοι αυτοί να αποδώσουν τιμωρίες και να κυνηγήσουν τα κακώς κείμενα από τη στιγμή που οι ίδιοι έχουν αυθαιρετήσει και είναι εκτεθειμένοι στο νησί? Υπάρχουν συνεργοί, υπάρχουν κλίκες, υπάρχουν ευθύνες που δεν αποδίδονται ως πρέπει. Στοχοποιούνται δύο μαγαζιά και είναι αυτά που θα θυσιαστούν εν τέλει για να μπορούν οι υπόλοιποι που κρύβονται από πίσω να συνεχίσουν να δρουν ανενόχλητοι.
Ο Μυκονιάτης έχει ανάγκη από ηγέτη. Από μπροστάρηδες που θα μπορούν να σηκώσουν τα βάρη μιας τέτοιας θέσης. Θέλει ανθρώπους που έχουν όρεξη να δουλέψουν, να προσφέρουν έργο και στην κατάλληλη στιγμή να βγουν μπροστά και να θυσιάσουν τη βόλεψή τους και την καρέκλα τους.
