Δεν ήταν από τα τελευταία που μας ενδιέφερε. Ποιο τελευταίο; Ούτε καν. Από τα πολύ βασικά ήταν και είναι, πολύ μας μ’ ενδιαφέρει , αν υπήρχαν τα Όσκαρ νυχτερινής διασκέδασης, θα ήταν στους υποψήφιους, να το κερδίσει το επιχρυσωμένο αγαλματίδιο Όσκαρ. Είμαι νυχτερινόφιλος. Αδύνατον να μην πέρασα έστω και μια φορά, να δω μια παράσταση από το παρελθόν και το μέλλον ταυτόχρονα. Σταμάτη Γονίδη και του Ζαφείρη Μελά, στο Vegas Live Stage. Ομαδάρα, αμέσως κόλλησα με αυτό το παιχνίδι. Το παρακολουθώ και η καρδούλα μου να σπαρτάραει. Ένα από τα φετινά αριστουργήματα, το οποίο, δούλεψε τρεις μέρες την εβδομάδα, κάτι πρωτοφανές πλέον για τα δεδομένα της νυχτερινής Αθήνα. Δούλεψε, σε επίπεδο πρωταθλητισμού, παικταράδες τραγουδιστές, σκηνοθέτες, αφεντικά, κι άλλοι απαραίτητοι συντελεστές.
Νυχτερινόφιλος είμαι και δεν θέλω να φτάσει εκείνη η στιγμή, να πω πως είμαι κουρασμένος. Όχι, βέβαια, για να το αποφύγω, το σημαντικό είναι να ξέρω πότε πρέπει να κλείσει ο κύκλος. Έχουν αυτό το μοτίβο στο Vegas και φτάνει όπου να’ ναι. Μετά από πέντε μήνες αποθέωσης στο hot spot της Πέτρου Ράλλη, ρίχνουν «αυλαία», το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου. Οπότε, για δύο ακόμη εβδομάδες, οι δυο μεγάλοι καλλιτέχνες με την ομάδα τους, υπόσχονται, να ανεβάσουν όσο πιο ψηλά μπορούν, το θερμόμετρο του κεφιού!
