Τα καρπούζια λένε, μάλιστα όταν είναι δύο και πάνε να χωρέσουν κάτω από μόνο μια μασχάλη, ακόμα κι αν επιχειρείται από μέγα δεξιοτέχνη, είναι αποστολή επικίνδυνή και απίστευτα δύσκολη. Το προσπάθησαν πολλοί, αλλά ελάχιστοι ή και κανένας το πέτυχε. Χωρίς να σημαίνει πως δεν είναι πραγματικά καλοί.
Ο Κώστας Μπερτάκης είναι η ίσως η μόνη περίπτωση της αθηναίικής νύχτας του κορονοϊού και των προβλημάτων, των δεκάδων, που έχει φέρει και δεν λένε να φύγουν, με τίποτα, που προσφέρεται να γίνει μυθιστόρημα. Επειδή στην περίπτωση του επιχειρηματία των νυχτερινών κέντρων Teatro και Fantasia. Δεν σηκώνει το ”Ναι μεν αλλά… ”. Ισχύει μόνο το ”Ναι”, αποκλείεται το ”Αλλά… ”. Είναι ολοφάνερο ότι τα κατάφερε. Τι κατάφερε ; Να χωρέσει τα δύο καρπούζια στην ίδια μασχάλη.
Έτσι που λες. Το πράμα είναι ξεκάθαρο, φάνηκε με το καλημέρα. Στην πρεμιέρα του Κωνσταντίνου Αργυρού και της Ελένης Φουρείρα, μαζί τους και ο Γιώργος Κακοσαίος, που δεν θα αργήσει να αρπάξει, και έπεσαν στο κενό, ανατράπηκαν όλες οι προβλέψεις και οι συμβουλές, των τάχα μου σοφών. Nαχανε και γνώση. Ότι θα γνωρίσει την ήττα στο Φαντασία ο Οικονομόπουλος. Θα ξεκινούσε η κατηφόρα του, η κρίση. Και πλέον το χώνεψαν, ότι δεν πέφτει. Την Παρασκευή, στο άνοιγμα του Αργυρού, στο απίστευτα ανακαινισμένο, με έμπνευση, δεν έχει καμία σχέση με το παλιό, Teatro, γίνονται τα εξωπραγματικά, και την ίδια ώρα και λεπτό, πίτα, ασφυκτικά γεμάτος και αυτός.
Όλα αυτά δεν τα παραμερίζεις, όταν διαβάζεις το Τσίπας Μπλοκ…
