Μου έπεσε το μάτι σε κάποια σημερινά instagram story, που αφορούν το Τokyo, αυτό το νυχτερινό κέντρο στην πόλη Αθήνα και περιοχή Γκάζι, συμφερόντων των έμπειρων και δοκιμασμένων αδερφών Βουτυράκου. Γιάννη και Σταύρου.
Τι συμπέρανα από αυτό; Δυο πράγματα. Το πρώτο, ξεκίνησαν να μετρούν αντίστροφα για το άνοιγμα τους. Το οποίο, κυβέρνησης και κορωνοϊού επιτρέποντος, θα γίνει στα τέλη του Σεπτεμβρίου με αρχές Οκτωβρίου. Με την Λένα Ζευγαρά και πάλι στην πολυθρόνα της.
Το δεύτερο. Η λεζάντα, το πίσω φόντο, το μουσικό χαλί, γενικότερα το ύφος, το στυλ αυτών των ιστοριών, σου εξιτάρουν την φαντασία. Για το τι έρχεται. Πως θα είναι το νέο Tokyo. Το μόνο σίγουρο που μπορείς να το καταλάβεις, είναι πως όλα παραπέμπουν στο μέλλον. Στην εξέλιξή, υψηλή τεχνολογία, τεχνική, λεπτομέρεια, διαφορετικού τύπου αρχιτεκτονική, χρώματα, μαγεία των φώτων. Σε κάτι που δεν έχει ξαναπαιχτεί ποτέ, από την κοιλιά της μάνας της Νύχτας..
Μ’ άλλα λόγια, το Tokyo του αύριο, δεν θα είναι το κλασσικό, το συνηθισμένο, το καθημερινό νυχτερινό μαγαζί. Όχι, σαν αυτό που ξέρατε, όχι σαν αυτά που ξέρετε, που θέλουν στο παιχνίδι, να είναι δυνατοί και γρήγοροι. Αλλά η καινοτομία και η φινέτσα τους, πάει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα.
Γιατί; τρέχει, φταίει, κάτι πολύ συγκεκριμένο. Και τι διάολο να ‘ναι αυτό; Ότι τα δίνουν όλα, κι όμως όλα, για να φορέσει ο παικταράς τραγουδιστής τη φανέλα του δικούς τους μαγαζιού, ”κάτι” που τους εμποδίζει να εξελίξουν ομαλά τους εαυτούς τους. Την επικοινωνιακή πολιτική, το brad σου. Μετά ο τραγουδιστής φεύγει σε κάποια άλλη ομάδα και αυτοί χτυπάνε το κεφάλι τους. Εκεί το μετανιώνουν. Βάζουν τον μπελά στο κεφάλι τους.
Άλλο τα άλλα. Κι άλλο το Tokyo. Αρνείται να έχει προστάτη, νταβατζή, συνέταιρο, που λέγεται τραγουδιστής μεγάλου μεροκάματου. Πέραν της λογικής. Κι όταν ”επιστρέψει”, αυτό θα το δείτε. Για την ώρα, πάρτε μια γεύση από αυτά που θα βρείτε στο νέο τεύχος του.
