Αν ήμουν μπροστά του, θα του έσφιγγα σφιχτά το χέρι και θα του έλεγα μπράβο, συγχαρητήρια. Δεν είναι, όμως, και οπότε, θα περιοριστώ να τον χειροκροτήσω από μακριά. Επειδή σε ακόμη μια πολύ σκληρή μάχη, και πάλι με ανίκητο εχθρό, και άρα, αναπόφευκτα άνιση η σύγκρουση, είναι στην πρώτη γραμμή. Πολεμάει, με νύχια και με δόντια, και ας μη χρησιμοποιεί όπλα.
Ποιας σκληρής μάχης; Να σβηστεί η φωτιά, οι φωτιές, οι μια, η δύο, οι δέκα…οι έχουμε χάσει τη μπάλα. Οι είμαστε εντελώς απροετοίμαστοι, άσχετοι, και εδώ που πήγε το πράγμα, τελευταία μας ελπίδα, ο Ύψιστος να βάλει το χέρι του.
Ο Γιάννης Βουτυράκος (φώτο), σήμερα ιδιοκτήτης του νυχτερινού κέντρου Tokyo, πρώην κομάντο των ειδικών δυνάμεων, που είχε πρωτοστατήσει και όταν ήρθε ο κορονοϊός …Oλημερίς κι ολονυχτίς, τις τελευταίες ώρες, από το Instagram του, ανεβάζει μόνο πληροφορίες, που θα βοηθήσουν στο να κερδηθεί ο πόλεμος. Τίποτα απολύτως για Ζευγαρά, Tokyo, νύχτα, κάποιο νέο τραγούδι, συνεργασία, μαγαζί.
Ενώ λίγο νωρίτερα, έκανε ένα τεράστιο αγώνα, το πάλεψε όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε, για να βρεθούν τα ιδιωτικά σκάφη, που μαζί με τα πέντε του Λιμενικού, απομάκρυναν τους συνολικά 85 πολίτες, με ασφάλεια από την παραλία του χωριού Ροβιές, στην Εύβοια.
Είπαμε. Δεν είπαμε; Σύμφωνα με το βιβλίο της ζωής του, άντρας, με ψυχή και μπέσα ο Βουτυράκος, δεν κρύβεται. Φανατίζεται με την αδικία, την υποδούλωση, την εξάρτηση, το ψέμα. Είναι ανοιχτά και ξεκάθαρα, με την πλευρά Πατρίδα-Θρησκεία-Οικογένεια.
Ω, ναι, του αξίζει το χειροκρότημα μας.
