Για να μη ξεχνιόμαστε. Επειδή δεν προλαβαίνεις τις τρακατρούκες που αμολάνε δεξιά κι αριστερά. Με αφορμή τις Τετάρτες του Πάνου Καλίδη στο Galea (έλα μωρέ, ποιο Galea;). Άϊντε να τσουλήσει το κάρο μια φορά, στην πρεμιέρα, όπως και έγινε. Μετά, είπαν, έχει ανηφόρα, μπελάδες και γκρίνια. Και, αναμενόμενα, θα μπει κάποιο φρένο στην ταχύτητά του. Μ’ άλλα λόγια, το πολύ τραλαλά δεν έχει μεγάλη πορεία, δεν είναι κάθε μέρα τ’ Άι-Γιαννιού.
Και επιτόπου βάρεσαν τα όργανα. Ώπα, ρε! Σηκώνει μέχρι καρπαζιά να ρίξει κανείς. Μόνο μια παρατήρηση και με το μπαρδόν… Μόνο έτσι δεν έγιναν τα πράγματα. Εντελώς αλλιώς από ότι είχαν σχεδιάσει, προφητεύσει οι μελλοντολόγοι της καταστροφής. Κατάμεστο και χθες, τo Galea. Χίλιες φορές καλύτερη η δεύτερη Τετάρτη του Καλίδη, με κόσμο ποιοτικό, γνωστό και που έψαχνε μια ημέρα μεσοβδόμαδα, να κάνει το παιχνίδι του.
Και το πιο σημαντικό από όλα. Το συγκεκριμένο μαγαζί, πέρασε στην πιάτσα, στο πρωτάθλημα, ότι έχει, συγκεντρώνει προοπτική, για ακόμη καλύτερα πράγματα. Δεν υπάρχει καλύτερο σε μια επιχείρηση από την προοπτική, η οποία δεν είναι εγκλωβισμένη σε πρακτικές καταδικαστικές και αταίριαστες. Ξεφεύγει απ’ εκεί που είναι κολλημένο τα τελευταία χρόνια η νύχτα συνολικά.
