Μου αρέσει αυτός ο τύπος. Οι ιστορίες του, του μόλις 3 χρόνια μεγαλύτερου από εμένα, σοβαρού επιχειρηματία Δημήτρη Φιντιρίκο. Θα έπρεπε να του έχουν στήσει τον ανδριάντα του, στην Αθήνα και όπως και σε ολόκληρη την Ελλάδα. Τουλάχιστον, από αυτό τα ωραία, τα σημαντικά, τα ανθρώπινα, τα πραγματικά μεγάλα, που έχει κάνει ως τώρα.
Τέλος πάντων, μιλούσα με δύο ασθενείς στο Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», από τους οποίους το έμαθα. Την τελευταία φιλανθρωπική συνεισφορά του, που επιβεβαιώνει την εικόνα που έχουν για αυτόν και όλα όσα γράφει το Τσίπας Μπλοκ. Μιλάμε τώρα, για την νέα δωρεά στο Ογκολογικό, για τα παιδάκια με καρκίνο, για να γίνει η ανακίνηση δωματίων projectora και για να αγοραστεί ένα μεγάλο μικροσκόπιο για τα κύτταρα.
Αυτά έχουν αξία και νόημα και σε βάζουν στο κόλπο του να λένε για πάντα το όνομα σου και άλλα που ανοίγουν την πόρτα για την παρουσία στην αγκαλιά του θεού.
