Το σενάριο είναι γραμμένο από τη πασίγνωστη εδώ και δεκαετίες πραγματικότητα της ζωής. Δεν είμαστε οι πονηροί της πιάτσας, όταν λέμε ότι δεν σου βγαίνει αυτή η λύση, δεν σου βγαίνει ούτε η άλλη. Αλλά δεν βλέπω να υπάρχει κανένα πρόβλημα. Το άγχος, η ανησυχία δεν χρειάζονται, πρέπει να είναι μακριά. Γιατί λίγο πιο αργά, λίγο πιο γρήγορά, θα σου κάτσει, γιατί αυτό συμβαίνει όταν «ψάχνεσαι». Το πράμα φαίνεται από μακριά και χωρίς κυάλια νυκτός. Αν δεν συνέβαινε προχθές το plan, το… πρώτο, αν δεν συνέβαινε χθες το αμέσως επόμενο plan, αν δεν συμβεί σήμερα το… καινούργιο, αυτό θα συντελεστεί στο αύριο. Σίγουρα!
Αλήθεια, προχώρησε το ενδιαφέρον του Γιάννη Τσακουμάκου, για το Club 22, για να βάλει εκεί, τον Γιώργο Σαμπάνη ; Αυτός ο επιχειρηματίας έχει τώρα αυτόν τον τραγουδιστή. Δεν προχώρησε, δεν τα βρήκε με τον Αλέξανδρο Παπανικολάου! Αυτός έχει τώρα το club 22. Στην προηγούμενη αγωνιστική, δεν προχώρησε ούτε με τον Γιάννη Βουτυράκο, το αφεντικό του Tokyo. Και πιο πριν, κάτι άλλο δεν είχε προχωρήσει.
Κι όμως, η δουλειά θα γίνει. Αλλά με άλλον επιχειρηματία, άλλον ιδιοκτήτη νυχτερινού κέντρου, μεγάλου και ιστορικού, που βρίσκεται στην Ιερά Οδό. Αυτός με τον Γιάννη Τσακουμάκο, στο project Σαμπάνης, θα είναι συμπαίκτες, πάνω στο μοντέλο “αυτό βάζω εγώ, αυτό εσύ και πάμε σαν ομάδα!”. Και στο μοίρασμα με την ίδια ακριβώς συνταγή “τόσα εγώ, τόσα εσύ και πάμε σαν ομάδα!”
Αλήθεια, ο συγκεκριμένος, τι μέρος του λόγου είναι ; Σοβαρός, μετρημένος και πάντα με το ότι πούμε αυτό είναι, όχι κάτι άλλο. Πολλά τα χρόνια, που συγκεντρώνει την εκτίμηση πολλών. Καθόλου αμφισβητούμενη ή αξία του, τον λες από τις προσωπικότητες εκείνες, που συντέλεσε θαρρώ σημαντικά, στο να φτιαχτεί η νυχτερινή Αθήνα.
Στο από δω και πέρα, δεν έχει μείνει κάτι άλλο. Μόνο οι επίσημες ανακοινώσεις.
