Ποτέ στη ζωή μου δεν κατάλαβα πώς γίνεται οι φτωχοί να ψηφίζουν πλούσιους για να τους λύσουν τα προβλήματα, οι πλούσιοι εκλεγμένοι να γίνονται πλουσιότεροι, οι φτωχοί να παραμένουν φτωχοί ή να γίνονται και φτωχότεροι αλλά, παρ’ όλα αυτά, οι φτωχοί να επιμένουν να ψηφίζουν πλούσιους για να τους σώσουν.
Βέβαια, η πολιτική είναι σήμερα ένα επάγγελμα για πλούσιους σε όλον τον κόσμο, αφού χρειάζονται χρήματα και χορηγοί για να βάλει υποψηφιότητα και να εκλεγεί.
Την Έλενα Ακρίτα δεν την εξέλεξαν οι πολίτες -εξελέγη μέσω του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ- αλλά φροντίζει πάντα να υπενθυμίζει την ιστορική και ανώτερη καταγωγή της, που της δίνει ένα προβάδισμα απέναντι στην πλέμπα. Εννοείται πως η Έλενα Ακρίτα κάνει χάρη στους πλεμπαίους και στο λαουτζίκο που μπήκε στην πολιτική κονίστρα για να ασχοληθεί τα προβλήματα του λαού και να τον βοηθήσει, οπότε πρέπει να της έχουμε απέραντη ευγνωμοσύνη.
Έχω γράψει άπειρες φορές, για πάρα πολλά χρόνια, πως ένα τεράστιο πρόβλημα της Αριστεράς -και όχι μόνο στην Ελλάδα- είναι πως, από τη μια υποστηρίζει πως νοιάζεται για τους πολίτες και τους πιο αδύναμους, και, από την άλλη, τους αντιμετωπίζει ως κατώτερους.
Η συνέχεια: ΕΔΩ
