Άνευρη, άχρωμη, άγευστη, άνοστη! Απέναντι σε μια ομάδα με σχετικά καλύτερο και πιο γεμάτο ράστερ, χρειαζόταν δύναμη και πάθος, που δεν υπήρξαν ποτέ. Άλλη μια εμφάνιση τουριστικού χαρακτήρα από παίκτες και προπονητή, που εμφανίζουν υπαλληλική νοοτροπία και όχι νοοτροπία μαχητή (που έχει στόχους).
Εμφάνιση, που δείχνει νέα βήματα προς τα πίσω. Ορισμένοι, επιεικώς ανύπαρκτοι. Γνωρίζουμε, ότι δεν μπορούν πολλά, βλέπουμε, όμως, ότι δεν προσπαθούν, δεν μάχονται. Κάποιοι, επί της ουσίας, εξάντλησαν την δυνατότητα παραμονής τους στην ομάδα και κάποιοι άλλοι δεν ήταν ποτέ για την ομάδα.
Οι ευκαιρίες, στην Παναχαΐκή, δεν μπορεί να είναι αιώνιες. Θυμήθηκα και τις δηλώσεις του Σάκη, στην αρχή της χρονιάς, ότι, φέτος, η ομάδα θα παίζει πολύ καλύτερα επιθετικά.
Προφανώς, επηρεάσθηκε από το φιλικό με την Θύελλα στο “Φ. Αραβαντινός”. Δεν βοήθησε και ο Ρομπέρτο Κάρλος, τα έκανε μούσκεμα και η Διοίκηση. Έτσι, αν δεν αλλάξει κάτι, άμεσα και δραστικά, πράγμα δύσκολο έως ανέφικτο, αναμένεται συνέχεια στις απογοητεύσεις.
-Το παραπάνω κείμενο δημοσιεύτηκε στο facebook. Συγκεκριμένα, στην ομάδα “Πανάχα πάντα – Πανάχα Μόνο”. Είναι του Κώστα Ι. Σταμπολίτη, που είναι δικηγόρος και ένθερμος οπαδός του Παναχαΐκής, ο οποίος επιχειρεί μια ανάλυση για την ήττα της Παναχαΐκής από τα Χανιά.
