Αφού το Ισραήλ σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ, Χασάν Νασράλα -με μια αμερικανική βόμβα 900 κιλών που σκότωσε και πολλούς άμαχους Λιβανέζους σε μια πυκνοκατοικημένη γειτονιά της Βηρυτού- ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπενιαμίν Νετανιάχου, μας ενημερώνει με περηφάνια και ενθουσιασμό πως οι ισραηλινές δυνάμεις σκότωσαν τον διάδοχο του Νασράλα, και τον διάδοχο του διαδόχου του Νασράλα, αλλά, ενώ πολλοί πανηγυρίζουν, είναι προφανές ένα μεγάλο πρόβλημα:
Αν σκοτώσεις τον ηγέτη των αντιπάλων σου και τους αντικαταστάτες του, με ποιον θα συνομιλήσεις, όταν θα έρθει η ώρα για ειρήνη; Γιατί σε κάθε πόλεμο υπάρχει και η ώρα για ειρήνη. Εκτός αν το σχέδιο του Νετανιάχου είναι το Ισραήλ να εξολοθρεύσει όλους τους Άραβες και όλους τους Ιρανούς, έναν έναν· βέβαια, αυτό θα πάρει μερικούς αιώνες.
Δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να σκοτώνεις τους ηγέτες των αντιπάλων σου -τα κράτη και οι στρατιωτικές οργανώσεις έχουν και συνέχεια, οργάνωση και στρατηγική, και δεν επηρεάζονται από τις δολοφονίες των ηγετών τους- αλλά το Ισραήλ έχει μια μακρά παράδοση στις δολοφονίες Αράβων ηγετών -και όχι μόνο- και μοιάζει να το απολαμβάνει.
Μαζί με το Ισραήλ, υπάρχουν και εκατομμύρια χαζοχαρούμενοι και μικρονοϊκοί που ενθουσιάζονται με δολοφονίες όπως αυτές του Νασράλα και των διαδόχων του, γιατί νομίζουν πως κάτι σημαίνουν αυτές οι δολοφονίες. Δεν κρύβονται αυτοί που έχουν δει πολλές ταινίες του Χόλιγουντ και χαίρονται πολύ, όταν στην ταινία ο “καλός” σκοτώνει τον “κακό” και μετά πάνε ήσυχοι για ύπνο.
Το μόνο που σημαίνουν αυτές οι δολοφονίες -όπως και όλες οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ εδώ και ένα χρόνο- είναι πως ο Νετανιάχου δεν έχει σχέδιο. Και διαβάζω πως στο νέο βιβλίο του θρυλικού δημοσιογράφου της υπόθεσης Γουότεργκεϊτ, Μπομπ Γούντγουορντ, αναφέρεται πως την ίδια άποψη έχει και ο Τζο Μπάιντεν, ο οποίος, αφού ρώτησε τον Νετανιάχου «Ποια είναι η στρατηγική σου, φίλε;» και άκουσε την απάντησή του, του είπε «Μπίμπι, δεν έχεις σχέδιο».
Το σχέδιο του Νετανιάχου είναι μάλλον να βάλει ενεργά τις ΗΠΑ σε σύγκρουση με το Ιράν και να ξεκινήσει και επίσημα ο Γ΄Παγκόσμιος Πόλεμος -ο Ζελένσκι θα σκάσει από τη ζήλια του αν συμβεί αυτό και ο Νετανιάχου του κλέψει την δόξα- αλλά όσο κι αν λατρεύουν οι ΗΠΑ το Ισραήλ, μάλλον δεν θα του κάνουν το χατίρι γιατί ο βασικός στόχος και “εχθρός” των ΗΠΑ είναι η Κίνα και τους ενδιαφέρει κάπως περισσότερο η νοτιοανατολική Ασία από τη Μέση Ανατολή.
Οι ΗΠΑ έχουν ήδη ένα πάρα πολύ κακό όνομα στον αραβικό και μουσουλμανικό κόσμο -το έχουν επιτύχει με προσπάθειες και αγώνες δεκαετιών, με ανατροπές κυβερνήσεων, πολέμους και εκατομμύρια νεκρούς-, οπότε, αν καταφέρουν να ταυτιστούν απόλυτα και με τη γενοκτονία που διαπράττει το Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστινίων αλλά και το μακελειό στο Λίβανο, θα αναγκαστούν να τους γυρίσουν την πλάτη ακόμα και οι πιο ξεπουλημένοι Άραβες ηγέτες, για να σώσουν τα τομάρια τους.
Φυσικά, τα όπλα και οι βόμβες με τα οποία διαπράττει το αγαπημένο του σπορ της αιματοχυσίας το Ισραήλ είναι ευγενική προσφορά από τις Ηνωμένες Πολιτείες, και αυτό είναι που κάνει ακόμα πιο γελοία την πρόσφατη δήλωση του υποψήφιου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ότι “οι μετανάστες έχουν τον φόνο στα γονίδιά τους”. Εν τω μεταξύ, ο παππούς του Τραμπ ήταν μετανάστης στις ΗΠΑ από τη Γερμανία, οπότε μπορεί να μιλούσε για το σόι του.
Εντάξει, η δήλωση του Τραμπ έγινε σε προεκλογική περίοδο -όπου οι πολιτικοί λένε τέρατα- αλλά το να λες σε μια χώρα που δημιουργήθηκε από μετανάστες και η οπλοκατοχή είναι συνταγματικό δικαίωμα -όπως οι ΗΠΑ- ότι οι μετανάστες έχουν τον φόνο στα γονίδιά τους, και όχι μόνο να μη σου έρχονται γιαούρτια από παντού αλλά να σε χειροκροτούν κιόλας, αποδεικνύει περίτρανα πως οι ηλίθιοι είναι πια η πλειοψηφία.
Η δουλειά των πολιτικών είναι να λένε ψέματα -οι πολιτικοί είναι επαγγελματίες ψεύτες- αλλά το πρόβλημα είναι οι πολίτες που αγαπούν πολύ τα ψέματα και τους ψεύτες πολιτικούς, οπότε δεν είναι και τόσο αθώοι, όπως νομίζουν.
Το περίεργο είναι πως οι ίδιοι πολίτες που αποθεώνουν έναν πολιτικό όταν λέει ψέματα, τον αποθεώνουν και όταν λέει την αλήθεια για το ίδιο θέμα.
Το 2017, όταν ο Τραμπ ήταν πρόεδρος των ΗΠΑ, δημοσιογράφος τον ρωτάει αν θα συνεργαστεί με τον Πούτιν, λέγοντάς του πως “ο Πούτιν είναι δολοφόνος” και ο Τραμπ του απαντάει “Έχουμε πολλούς δολοφόνους. Νομίζετε πως η χώρα μας είναι αθώα;”.
Όχι, μια χώρα που γεννήθηκε με τη γενοκτονία των Ινδιάνων και έχει στο ενεργητικό της άπειρες αιματοχυσίες -μόνο στο Ιράκ υπήρξαν ένα εκατομμύριο νεκροί πολίτες εξαιτίας της εισβολής των ΗΠΑ- δεν είναι αθώα.
Η μόνη χώρα που είναι αθώα είναι το Ισραήλ. Το Ισραήλ είναι τόσο αθώο, που θα εξαφανιστεί. Πάντα οι αθώοι την πληρώνουν σε αυτή τη ζωή.
-από το: pitsirikos.net
