Δεν το συζητάμε ότι παραμένει στη νύχτα ο Θανάσης Παπαγεωργίου. Και, μάλιστα, κυρίαρχη, ηγετική δύναμη. Ξεκινώ, έτσι, γιατί έφτασε στα αυτιά μου ότι ψάχνει… να επενδύσει τα λεφτά του αλλού.
Τα σενάρια ζωής που έχει περάσει και είναι γραμμένα στην προσωπική ατζέντα του Παπαγεωργίου δεν επιτρέπουν να κάνει κινήσεις με αμηχανία. Αυτά είναι για τους βιοπαλαιστές, όχι για άτομα που πρωταγωνιστούν στην Ελλάδα. Σε χοντροπαίκτες της πιάτσας.
Εδώ και πολλά χρόνια, από τους πρωτοπόρους στην “υιοθεσία” και το “γιγάντωνα” Ελλήνων τραγουδιστών ο Παπαγεωργίου. Χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχε ο Οικονομόπουλος. Λέγεται λαϊκός τραγουδιστής, όμως δεν είναι έτσι. Δεν είναι λαϊκός, με την έννοια ότι απ’ ευθείας δεν στηρίζεται στον λαό του. Ο Παπαγεωργίου, όχι ο λαός του τον διαχειρίστηκε από παιδάκι έως ότου έγινε άνδρας οικονομικά, επικοινωνιακά, καλλιτεχνικά. Έπρεπε να βρεθεί στο δρόμο του αυτός, ο Θανάσης Παπαγεωργίου, για να γίνει αυτό που είναι σήμερα ο Οικονομόπουλος.
Να ξέρουμε τι λέμε. Με ποιον έχουμε να κάνουμε.
Από την άλλη, έχουμε να κάνουμε με σοβαρό μπίζνεσμαν, ο οποίος παράλληλα με τη νύχτα, είναι και σε άλλες δουλειές. Νόμιμες δουλειές. Έτσι, δικαιολογείται η εμπλοκή του με το ποδόσφαιρο. Ξέρει ότι είναι εμπόριο. Κι ένας κόσμος, από τα μήντια μέχρι αυτούς που πουλάνε σουβλάκια έξω από τα γήπεδα, ζει απ’αυτό το έργο.
Όμως, μιας και ξεκίνησα για νύχτα, κάτι μου λέει να περιμένετε μεγάλα πράγματα από τον ισχυρό άνδρα. Για τον χειμώνα που έρχεται. Και θα τα καταφέρει χωρίς ευχές. Όταν είσαι Παπαγεωργίου δεν κάνεις ευχές. Τις ευχές άσε να τις κάνει ο πατριάρχης, ο μητροπολίτης και να το ρίξει στα θεία και τα ουράνια.
