Που κολλάει το ότι διαβάζω, γράφω για την αθηναϊκή νύχτα και το ότι θέλω να γίνω αστροναύτης ; Δεν κολλάει καθόλου. Άρχισε να κολλάει και δεν το νομίζω, είμαι σίγουρος 100%, ότι φταίει, με επηρέασε το Tokyo. Όχι το παλιό, η ολοκαίνουργια έκδοση, του νυχτερινού κέντρου της οικογένειας Βουτυράκου.
Νύχτα μεγάλη η χθεσινή, νύχτα πρεμιέρας, γύρω από το πρόσωπο της Λένας Ζευγαράς και με δεκάδες φωτογραφίες, λήψεις, στιγμιότυπα, εικόνες, σκηνές από το πρωτότυπο υπερθέαμα. Σε κάθε λεπτομέρεια, στη νέα σελίδα της διασκέδασης του μέλλοντος. Δεν υπήρχε, το έφερε ο Γιάννης Βουτυράκος.
Διορατικός, ξύπνιος και με άποψη, ματιά, που την σκασμένη νύχτα, την πάει ψηλά και εκτός γήινων συνόρων. Mου θυμίζει θεό, που στην επιφάνεια του φεγγαριού, την προσγειώνει. Και σε αυτό, όλος ο κόσμος που έχει πλάσει, είναι η απόδειξη πως η παλιά ζωή στη νύχτα, με τους μεγάλους χώρους, τα ορθογώνια τραπέζια, τις ξύλινες καρέκλες, πετάμε δύο φώτα, ένα βάψιμο, τους ίδιους και τους ίδιους τραγουδιστές, έχει τελειώσει. Μια και καλή. Και πάμε για νέα πράματα, για Tokyo Theatr Athens.
