Ποιος δεν προλαβαίνει να τελειώσει τη μια δουλειά, και το πολύ σε μια μέρα, έχει κλείσει την επόμενη, και η οποία, μάλιστα είναι στο εξωτερικό; Ένας άνθρωπος που δεν θεωρεί τον εαυτό του, πως έχει φτάσει στο ταβάνι. Δεν αισθάνεται γεμάτος, πως τα έχει κάνει όλα, δηλαδή. Απλά, όπως λέει και ένας φίλος μου, δεν μπορεί να κοιμηθεί τη νύχτα, κάθε νύχτα, γιατί δουλεύει στο μυαλό του, το πλάνο, για το επόμενο βήμα. Είναι η μοναδική συνταγή, για να κάνεις πραγματικότητά, τα όνειρα του.
Και ποιος δεν ξέρει τον Πάνο Ψάλτη. Είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Με του έκλεισε ο κύκλος με το Athens Stage και τον Γρηγόρη Τουφεκλή, προγραμματισμένο ήταν να κλείσει μετά τις γιορτές. Έπεσαν οι προτάσεις, έλα σε μένα, και σε μένα. Μόλις διάβασα για το ταξίδι στο Ισραήλ.
“Και κάπως έτσι ξεκινάει το ταξίδι μας Στο Ισραήλ..Βλέπω το τελ αβιβ από ψηλά μια ζωγραφιά ..Κατεβαίνω στο αεροδρόμιο με το που πατάω το πόδι μου στη γη σε μισή ώρα τραγουδάς λέει ο Βιτάλι..Ρε αδερφέ να μιλησουμε λίγο με τους μουσικούς να τους πω δυο πραγματάκια;Δεν χρειάζεται σε είδανε στο δικαστήριο στην αθηνα κάτι φίλοι μου και λένε ότι είσαι τρελός δεν θέλεις προβα..Πάλι καλά προλαβα και δεν βγήκα με τις φόρμες ρε τι έχουμε πάθει μυρωδιά μας παίρνουνε όπου και να πάμε ρε γαμωτη μου;Δε γαμιεται..Μαέστρο δώσε μια Λα και φύγαμε..”
