Επιδοκιμάζει και συγχαίρει τον περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας, Νεκτάριο Φαρμάκη, για την προυσία του στους αγώνες του 11oυ P.I.C.K. ΕΚΟ Racing, η δημοσιογράφος Γιώτα Κοντογεωργοπούλου, μέσω άρθρου της στην εφημερίδα «7 Μέρες Ενημέρωση», με τίτλο: «Παρακολουθώντας» τον Περιφερειάρχη! Τι ακούσαμε να λένε οι θεατές του Pick για τον Νεκτάριο Φαρμάκη που τους κέρδισε»
Στο άρθρο της η Γ. Κοντογεωργοπούλου γράφει τα εξής:
Ο Νεκτάριος Φαρμάκης εισάγει ένα νέο και πολύ «φρέσκο» προφίλ στα κοινά, το οποίο γίνεται αποδεκτό με πολύ μεγάλη θέρμη από τους πολίτες. Η αλήθεια είναι ότι ο νεαρός δικηγόρος από το Αγρίνιο πολιτεύεται (τουλάχιστον με βάση τα πρώτα δείγματα γραφής του) εντελώς αβίαστα. Είναι απλά ο εαυτός του, πράγμα που δύσκολα μπορεί να εντοπίσει κανείς στο πολιτικό προσωπικό της περιοχής ειδικότερα και της χώρας γενικότερα.
Και αν αυτό θα μπορούσε προεκλογικά να πει κανείς ότι αποτελεί επικοινωνιακό τέχνασμα (όλοι σε τέτοιες περιπτώσεις εμφανίζονται με ένα τέτοιο προφίλ, φορώντας χαμόγελα που δεν είναι… απαραίτητα δικά τους), η διατήρηση του ίδιου, ή ακόμη και πιο χαλαρού και οικείου ύφους και μετά την επικράτησή του στις εκλογές, σε μια πολύ δύσκολη για τη Ν.Δ. εκλογική περιφέρεια και ενώ έχει ξεκινήσει με καλούς οιωνούς η θητεία του στη Δυτική Ελλάδα, είναι γεγονός άξιο αναφοράς.
Το χάρισμα της ανεπιτήδευτης επικοινωνίας
Χαλαρός, ακομπλεξάριστος, οικείος, χαμογελαστός, ο νέος περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας, έχει το χάρισμα της (ανυπόκριτης) επικοινωνίας που δεν «παράγεται» από ομάδες ειδικών, αλλά πηγάζει από την ίδια την ιδιοσυγκρασία του. Και αυτό για κάποιον που ασχολείται με τα κοινά, είναι μια πολύ μεγάλη ιστορία.
Στη γλώσσα των επικοινωνιολόγων, λέγεται «ιδανικό εργαλείο». Στην γλώσσα των πολιτών, λέγεται «ο δικός μας άνθρωπος», «ένας σαν εμάς». Παρακολουθώντας τον Φαρμάκη σε δημόσιους χώρους, χωρίς αυτός να σε αντιλαμβάνεται ότι τον παρακολουθείς, εξάγεις εύκολα μερικά ενδιαφέροντα συμπεράσματα: Εν αρχή, ότι πρόκειται για άνθρωπο της ηλικίας του. Έχει τη χαρά, το νεύρο, τον ενθουσιασμό και την όρεξη των 39 του χρόνων.
Όταν ο Φαρμάκης π.χ. μπήκε στο smart του Ricardo κατά τη διάρκεια του Pick Patras την ώρα που αυτό επιχειρούσε τα …ακροβατικά του, δεν το έκανε για να τον βγάλουν φωτογραφίες. Το έκανε γιατί ήθελε να ζήσει την εμπειρία. Και αυτό ήταν απολύτως «ευανάγνωστο» από το κοινό του event.
Όταν παίρνει μαζί του τα παιδιά του, δεν μοιάζει με έναν πολιτικό (ιδίως του δεξιού στρατοπέδου) που πήρε την οικογένεια για να βγει να υποδυθεί τον καλό οικογενειάρχη (προφίλ που αγαπούν να προβάλουν προς τα έξω όσοι αναμιγνύονται με τα κοινά). Δίνει την εικόνα ενός νέου ανθρώπου που βγήκε βόλτα με τα παιδιά του και απολαμβάνει να περνάει μαζί τους χρόνο.
Ο Φαρμάκης είναι ένας άνθρωπος που χαιρετάει (μερικές φορές αγκαλιάζει κιόλας) εγκάρδια και ειλικρινά όσους συναναστρέφεται. Από τους γνωστούς και τους φίλους, έως τους πολίτες που απλά του τείνουν το χέρι για να του συστηθούν. Το ενδιαφέρον εδώ είναι ότι αυτό συμβαίνει εν τη απουσία του γνωστού ύφους μεγαλοσχήμονα το οποίο είθισται να ενυπάρχει σε τέτοιου είδους χαιρετισμούς.
Δεν έχει εκείνη την απόσταση του φορέα, που είναι «αναγνώσιμη» ακόμη και από όσους προσπαθούν να την κρύψουν, δεν κρατάει γενικώς αποστάσεις.
Εξωστρεφής, δίχως φοβίες
Πέραν τούτων, έχει κάνει σαφή την επιλογή του να ενισχύσει την εξωστρέφεια στη δυτική Ελλάδα και δεν φαίνεται να διακατέχεται από κανενός είδους φοβία ως προς αυτό. Δίνει το «παρών» στις μεγάλες διοργανώσεις της περιοχής, γίνεται μέρος τους, συζητά, ακούει, τοποθετείται, ενθουσιάζεται, προτείνει, όπως θα έκανε ένας απλός πολίτης.
Ακολούθως επεξεργάζεται τα δεδομένα και δίνει κατευθύνσεις.
Αυτές οι διαπιστώσεις είναι μια σύνοψη των σχολίων που εντόπισαν τα ώτα μας από τους θεατές του Pick Patras κατά τη διάρκεια της παρουσίας Φαρμάκη σε αυτό. Τα σχόλια των πολιτών άλλωστε, ιδίως αυτά που… κρυφακούς, είναι και η καλύτερη δημοσκόπηση. Και, η αλήθεια είναι, είχαμε καιρό να συλλέξουμε τόσα «συν», ως ωτακουστές, για έναν αιρετό.
Στα όσα ακούσαμε, συμπεριλαμβάνεται και ο παραλληλισμός του Φαρμάκη με τον δήμαρχο της Πάτρας, Κώστα Πελετίδη σε ό,τι αφορά το ευπροσήγορο του πράγματος. «Είναι το ίδιο συμπαθής, απλός και κοινωνικός, αλλά χωρίς κωλύματα» ήταν η διαπίστωση νεαρής που στεκόταν παραπλεύρως και κατάφερε να βάλει σε μια γραμμή μια ειδοποιό διαφορά μεταξύ των δύο ανώτατων αυτοδιοικητικών παραγόντων της περιοχής, οι οποίοι θα κληθούν να συνεργαστούν έχοντας ανάμεσά τους αυτό το ευδιάκριτο σύνορο.
Εξάγεται λοιπόν εύκολα η διαπίστωση ότι, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης του καθενός, ο νέος Περιφερειάρχης, έχει καταφέρει σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα κάτι πολύ δύσκολο, με αφάνταστη ευκολία. Θα έλεγε μάλιστα κανείς ότι αυτή η διάστασή του, έγινε πολύ περισσότερο ορατή, μετά τις εκλογές και όχι τόσο κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου οπότε και ήταν πιο «σφιγμένος».
Αν τα πάει το ίδιο καλά και με τη διοίκηση της Περιφέρειας, τότε μιλάμε για ένα αυτοδιοικητικό, στέλεχος, που ήρθε για να μείνει, υπερβαίνοντας με την προσωπικότητά του τα κομματικά όρια της Ν.Δ. σε ό,τι αφορά την επιρροή του στο εκλογικό σώμα. Αυτό άλλωστε δεν κάνει έναν αυτοδιοικητικό ισχυρό;
