Ο Παντελίδης, όπως τον ήξερα

Ο Παντελίδης, όπως τον ήξερα

Χρόνια είναι και περνάνε. Όχι μόνον οι μέρες, οι εβδομάδες, οι μήνες. Και οι αιώνες φεύγουν και πάνε στο καλό, στον αγύριστο, μαζί τους αρπάζουν και ό,τι ωραίο κι άσχημο κάνουν κέφι.

6 χρόνια μακριά μας και ευκαιρία να θυμηθώ παλαιότερο κείμενο του Σωτήρη Γεωργίου, πως θυμάται τον αδικοχαμένο τραγουδιστή Παντελή Παντελίδη, που είναι ένας προφήτης του καιρού μας, και «ζει» ακόμα μετά το θάνατό του…Επειδή η ιστορία του συνεχίζει να γράφει και να επηρεάζει.

…διά χειρός Hλία Τσίπα

Γράφει ο Σώτος :

Mε παίρνουν οι υπεύθυνοι του αγαπημένου μας σάιτ και μου λένε “Σώτο, θέλουμε ένα κείμενο Παντελίδη με αφορμή την θλιβερή επέτειο”. Ποτέ δεν λέω όχι γιατί ποτέ δεν θα κρύψω τις σκέψεις μου στον βαθμό που επιτρέπεται. Οπότε πάμε. Πάμε για ένα φίλο με την πραγματική έννοια της λέξης και σήμερα ζούμε στην λυκοφιλία και στο θεαθήναι. Εγώ ποτέ δεν διαφημίζω τις φιλίες μου με άτομα που είναι προβεβλημένα, δεν μου αρέσει να εκμεταλλεύομαι τις συγκυρίες και την κατάσταση. Και πολλές φορές δεν με γουστάρουν γιατί είμαι αληθινός και δεν κάνω δημόσιες σχέσεις. Ο Παντελής ήταν φίλος μου πραγματικός, με όλη την έννοια ότι όποτε θα μιλάγαμε θα λέγαμε 2-3 κουβέντες αντρικές. Ούτε μπλα μπλα,ούτε μαλακίες. Και ενώ ήξερε ότι δεν μου αρέσει το στιλ αυτό της μουσικής, το λαικό. Και γι αυτό τον θεωρούσα μάγκα Παντελονάτο. Ήξερε ότι δεν πάω παρά σπάνια στο μαγαζί να τον ακούσω, γιατί δεν μ αρέσει το λαικό.

Ήξερε όμως ότι τον θεωρούσα μάγκα και τον σεβόμουν γιατί ακριβώς δεν τον ενοχλούσε αυτό,δεν έψαχνε αυλοκόλακες. Και γι αυτό χαίρομαι που με σεβόταν και μάλιστα στον Sport24radio 103,3 στο τελευταίο του σχήμα στην Θεσσαλονίκη, βγήκε παραμονή της έναρξης από την πρόβα του και μας μίλησε σχεδόν για μια ώρα στον αέρα απαντώντας σαν μάγκας στα πάντα και κανονίζοντας μόλις ξεκίναγε Αθήνα -που δεν πρόλαβε δυστυχώς- να είναι και στο στούντιο live. Και όλα αυτά ενώ δεν του άρεσαν οι δημόσιες σχέσεις, απέφευγε τα πολλά πολλά με τα μίντια και σπάνια πήγαινε κάπου για να μιλήσει για ώρα, πέραν του κλασικού λεπτού εκτός από τις επαγγελματικές εκδηλώσεις.

ΚΑΛΗ ΨΥΧΗ

Επειδή είμαι φυσιογνωμιστής και διαβάζω την ενέργεια και αύρα του άλλου στην πρώτη μας γνωριμία από τον καλό μου φίλο Κώστα Μπαρμπάτση, που ήταν και ο άνθρωπός του στα μαγαζιά, σαν βασικός του μετρ είπα ” Ρε, αυτός είναι πραγματικά καλό παιδί, καθαρός, παντελονάτος”. Και ο Παντέλος επειδή ακριβώς είχε καθαρή αγνή ψυχή, γι αυτό ήταν και άντρας. Καλή ψυχή πάνω απ όλα και σε ένα χώρο πολύ περίεργο που συνήθως πουλάς την ψυχή σου για να πας μπροστά. Και αυτό ενόχλησε πολλούς στον όλο χώρο, το ότι δεν τους χρειάστηκε δερβάναγες και νταβατζήδες για να τον μάθει ο κόσμος, να γίνει ο Παντελίδης που έγινε.

ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ

Ο Παντελίδης είναι φαινόμενο όχι γιατί είναι φαινόμενο. Ταλαντούχος, πολύ μάλιστα, ήταν. Φαινόμενο είναι αυτό που έκανε γιατί το έκανε μόνος. Χωρίς νταβατζήδες, χωρίς δισκογραφικές, χωρίς PRτζήδες της πλάκας, χωρίς νταραβέρια. Μόνος ανακάλυψε το χάρισμα να γράφει πολύ καλό στίχο, μόνος του έμαθε από την κιθάρα του να γράφει και μουσική, μόνος του έγινε και ερμηνευτής. Χωρίς οντισιόν, χωρίς τηλεπαιχνίδια, χωρίς καθηγητές, χωρίς ωδεία. Και βέβαια έτσι βγήκε μόνος στο YouTube για την πλάκα του. Ο απλός κόσμος σήμερα ψάχνει όμως νέα ινδάλματα. Νέα πρόσωπα που να βγουν στον αφρό χωρίς να έχουν από πίσω αρμάδες. Και αυτούς θα τους ακολουθήσει πιστά γιατί θα τους χαρακτηρίσει δικούς του. Έναν από αυτούς. Ο Παντελίδης ξαφνικά έγινε αυτό που ήθελαν να γίνουν εκατομμύρια άνθρωποι γύρω μας. Γνωστός από μόνος του κόντρα στο σύστημα σε οποιοδήποτε χώρο.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ

Γι αυτό και χαρακτηρίστηκε φαινόμενο. Γι αυτό και αγαπήθηκε τόσο. Και γι αυτό μένει στην ιστορία και αφήνει μια μεγάλη παρακαταθήκη. Το κάντο σαν τον Παντελίδη. Κοινώς ότι όποιος έχει ένα ταλέντο, δεν χρειάζεται να υποκύψει, να γίνει δούλος. Αλλά μόνος μπορεί να προβάλλει την δουλειά και θα του κτυπήσουν την πόρτα γιατί θα πουλάει. Αυτό είναι και αυτό που αφήνει και νομίζω αυτό όπως τον έχω καταλάβει γούσταρε πιο πολύ και από τα τραγούδια του. Οτι αισθάνθηκε μάγκας που πέτυχε κόντρα σε όλους χωρίς να φιλήσει κατουρημένες ποδιές.

Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗΣ

Σαν καλλιτέχνης ο Παντελίδης δεν έγινε αποδεκτός από το σύστημα στο βαθμό που άξιζε ακριβώς επειδή ήταν αυτοδημιούργητος και όχι μέσω αυτού. Γι αυτό και μετά από 5 χρόνια επιτυχίας τον χαρακτήριζαν κομήτη. Μπορεί να μην είχε μουσική παιδεία σαν ερμηνευτής, αλλά αφού ο κόσμος την έβρισκε μαζί του, η επιτυχία του δεν άλλαζε. Δεν μπορεί να μην τον λες καλλιτέχνη και μάλιστα σπουδαίο για την γενιά του και την εποχή μας βέβαια, όταν έγραψε και συνέθεσε τόσες επιτυχίες. Όταν έφερε μια μικρή επανάσταση. Το σύστημα του χώρου δεν το αποδέχθηκε ποτέ αυτό και γι αυτό τον είχε σε απόσταση, αλλά αυτός με την σειρά του ήταν σαν να έλεγε “όλοι σας και μόνος μου με τον κόσμο μου”!

ΤΟΝ ΕΥΝΟΥΧΙΣΑΝ

Ο Παντελίδης θα μπορούσε να βελτιώσει πράματα. Δεν τον ενδιέφερε. Ήθελε να μείνει όπως μεγάλωσε, ίδιος. Σαφώς έκανε βήματα και το είδε επαγγελματικά με την βοήθεια του επιχειρηματία Μπερτάκη που τον πίστεψε πρώτος. Μάλιστα άλλος επιχειρηματίας γνωστός του χώρου όταν του πήγαν τον Παντελίδη, δεν ασχολήθηκε λέγοντας ότι δεν θα κάνει τίποτα και δεν πουλά. Το μετάνοιωσε προφανώς μετά όταν ο Παντελίδης με την βοήθεια του Μπερτάκη, που άρχισε να τον προβάλλει, από τα πρώτα μικρά λαιβάκια σε μαγαζιά συμφερόντων του, έγινε αυτός που έγινε. Βέβαια από ένα σημείο και μετά ο Παντελίδης ευνουχίστηκε. Μπήκε σε καλούπια. Φόρεσε κοστούμι. Απέκτησε πίεση, άγχος και στρες.

ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΚΛΕΙΔΙ

Αυτό είναι και το σημείο κλειδί στην ζωή του. Ο επιτυχημένος ζει αναγκαστικά από ένα σημείο και μετά δίπλα στο βούρκο. Δίπλα σε ανθρώπους που σε βλέπουν σαν προϊόν και σαν μέσο ανελιξής τους. Ο ίδιος είμαι βέβαιος έχοντας μιλήσει και μαζί του δεν το γούσταρε. Από την μια επειδή ήταν λάτρης των γυναικών, άρχισε να βλέπει την πέραση που είχε και άρχισε να φτιάχνεται με αυτό. Την ίδια ώρα όμως επειδή ήταν και πανέξυπνος, καταλάβαινε πολύ απλά ότι του την πέφτουν αυτές που όταν ήταν στο Ναυτικό δεν τον έβλεπαν καν. Και του την έπεφταν γιατί ήταν ο Παντελίδης που πουλάει και θα αποκτήσουν οντότητα από αυτόν και όχι επειδή είναι ο Παντελής.

Αυτό τον έτρωγε μέσα του. Το διαχειριζόταν όμως. Αυτό όμως που του έτρωγε την ζωή ήταν όλος ο συρφερτός. Οι γκόμενες της προβολής κουβαλάνε και ένα σωρό ιστορίες. Απαιτήσεις, γκρίνια, ιστορίες. Παρατρεχάμενοι μαζί. Γύρω γύρω η πίεση από την επιτυχία. Από το λαιβάκι και καμία συναυλία, στην πίεση της πίστας και τις απαιτήσεις να είναι όλα τέλεια. Για να είσαι στην πίστα σένιος πρέπει να προσέχεις από διατροφή μέχρι ύπνο. Ο Παντελής ζούσε την ζωή του όμως. Πράματα που δεν είχε κάνει και λόγω οικονομική κατάστασης και λόγω Ναυτικού. Η πίεση μεγάλωνε. Και μαζί τα νεύρα και το στρες. Την ίδια ώρα αποκτούσε περιουσία. Και όταν αποκτάς περιουσία έρχονται από συγγενείς και φίλους αληθινούς και ψεύτικους γύρω σου, μέχρι γκραν λαμόγια. Τα μυρίζονταν αλλά πλέον δεν μπορούσε να τσακώνεται με όλους αυτούς, γιατί ήταν και πελάτες των μαγαζιών που εκεί ήταν και ο ίδιος υπάλληλος. Άρα έπρεπε να κάνει και δημόσιες σχέσεις με τους περίεργους.

Η ΚΥΠΡΟΣ

Από πάνω και τα μίντια. Και ο ανταγωνισμός. Ο Παντελίδης άρχισε να κόβει πελάτες και άρα λεφτά από άλλους μεγάλους καλλιτέχνες και πίστες. Άρα μπήκε στο στόχαστρο. Και ξαφνικά η πίεση μεγαλώνει. Και όταν έχεις πίεση και στρες και όλο τον κόσμο γύρω σου που οι 9 στους 10 σε βλέπουν σαν όχημα για την δικιά τους ζωή, τρελαίνεσαι. Όταν βλέπεις φιλαράκια σου να σε κάνουν μεροκάματο για να κονομάνε μέσω εσένα, λες τι γίνεται ρε μαλάκα εδώ. Τι κάνω. Και όταν τρελαίνεσαι και δεν μπορείς να φύγεις αρχίζεις τα λάθη εις βάρος του εαυτού σου. Θα πιεις, θα τζογάρεις, θα ξενυχτήσεις, θα πάρεις το αμάξι και θα τρέξεις να ξεχαστείς. Και μαζί έρχονται και οι κίνδυνοι. Και εκεί σκάει και η Κύπρος. Του την έπεσαν για ένα στίχο. Αν είναι δυνατόν. Βγήκα δημόσια στις εκπομπές μου και είπα “Είστε τρελοί; Τις σας πείραξε; Μήπως είπε κάτι που δεν γίνεται”; Ανθρωποφαγία. Κλασική. Δημιουργούμε θέμα από πουθενά. Του το πα και του ίδιου. “Μην ασχολείσαι, στημένη στην έχουν, βγες και πες δεν σας βλέπω, είμαι καθαρός“. Πρώτη φορά κατάλαβα εκεί ότι είχε λυγίσει. Και γι αυτό έβγαλε και την ανακοίνωση της συγγνώμης. Μέσα του όμως χαλάστηκε στο έπακρο. Κατάλαβε ότι το παιχνίδι έγινε βρώμικο πολύ. Πιστεύω ήθελε να σηκωθεί να φύγει. Από την άλλη είχε συμβόλαια πλέον, υποχρεώσεις, υποχρεώσεις για τις υποχρεώσεις, έπρεπε να κάνει πίσω πλέον σε πολλά γιατί απλά έπρεπε για το θεαθήναι. Ότι δεν γούσταρε δηλαδή. Εκεί τρελάθηκε πιστέυω. Τον είδα μια εβδομάδα πριν το συμβάν και μετά την Κύπρο. Ήταν άλλος Παντελίδης, ψυχικό ράκος. Και βάλε και άλλη πίεση για το νέο πρόγραμμα. Και άλλη πίεση γιατί οι πληροφορίες λένε ότι θα έπαιρνε μόνος του την Fantasia πάνω του σαν σχήμα.Και άλλωστε εκεί είδαμε και είδε ο ίδιος ότι δεν κόλλαγε εύκολα με όλους τους άλλους.. Γιατί απλά έκανε κάτι μοναδικό έχοντας την επαφή με τον κόσμο. Αλλά απλοικά χωρίς πίστες μεγάλες και πανάκριβα προγράμματα. Και άρχισε να προβληματίζεται πόσο αξίζει όλο αυτό.

ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥ ΠΑΝΤΕΛΗ

Έχοντας μιλήσει και μαζί του τολμώ να πω ότι ο Παντελής είχε ξενερώσει. Δεν γούσταρε πλέον αυτό που έκανε. Ηταν σε τέλμα και έψαχνε πως θα φύγει. Από την μια αυτό που γούσταρε πέτυχε και παραπέτυχε, αλλά από την άλλη τον έβαζε σε τριπάκια που δεν γούσταρε. Ένοιωθε να χάνει τον εαυτό του, την καλή μαγκιά του, τα παντελόνια του που λέμε με όλο αυτό το συρφερτό γύρω γύρω που από ένα σημείο και μετά του ήταν και απαραίτητος για να ξεσπά αλλά ταυτόχρονα τον απέκοβε από τον Παντελή. Η πίεση, το πρόγραμμα, η δουλειά, δεν τον άφηνε να ησυχάσει. Και ο ίδιος αισθανόταν πιστεύω σαν φυλακισμένος σε ένα χρυσό κλουβί.

ΑΠΟ ΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΣΤΑΡ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Η ζωή του Παντελή είναι πραγματικά για ταινία. Από μόνιμος στο ναυτικό, από το όνειρο της μπάλας μιας και έπαιζε ποδόσφαιρο, σταρ της πίστας και από τα πιο αγαπητά άτομα στην Ελλάδα κάνοντας μάλιστα το χόμπι του. Και αφήνοντας παρακαταθήκη. Μην ξεχνάμε ότι είχε έτοιμα για πλάκα αλλά 100 κομμάτια που θα γίνονταν επιτυχίες και μην ξεχνάμε πόσους και πόσες έφτιαξε με τα κομμάτια του. Ας δούμε πχ τις επιτυχίες της Χαντζίδου, της Αμαρυλλίς και πολλών ακόμα. Και όπως λένε οι πληροφορίες μου τελευταία είχε χαλαστεί τόσο που είχε σταματήσει να γράφει.Δεν είχε όρεξη καν.

Ο ΑΕΚΤΖΗΣ ΠΑΝΤΕΛΟΣ

Φανατικός ΑΕΚτζής ο Παντέλος πήγαινε στο γήπεδο, έβλεπε πάντα την αγαπημένη του ομάδα,γούσταρε να μιλάει ώρες για αυτήν, να αναλύει το Τσάμπιονς Λιγκ αλλά και να είναι φίλαθλος. Θυμάμαι και στον Sport24radio που μου έλεγε on air ότι όταν υπάρχουν Ευρωπαικοί αγώνες είμαστε πάντα στο πλευρό των ομάδων μας και ξεχνάμε κάθε ποδοσφαιρική κόντρα. Ήξερε πολύ μπάλα, γούσταρε να βλέπει με τις ώρες και ήταν “άρρωστος” ΑΕΚτζής…

Ο ΠΑΝΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΓΚΟΜΕΝΕΣ

Ο Παντέλος πήγαινε στο γήπεδο, γούσταρε την μπάλα, έπαιζε το στοιχηματάκι του, κλασικός άντρας. Το βράδυ ήθελε το ποτό του, τις γκόμενες. Κλασικός απλός άντρας. Και αν και έγινε φίρμα παρέμεινε απλός. Δεν είχε χαϊλίκια, πήγαινε και στα μικρά μαγαζιά των φίλων του στην γωνιά να μιλήσει μαζί τους, να τους δει. Κανένα σταριλίκι. Θα έπινε, θα τζόγαρε, θα κυνηγούσε γκόμενες όπως κάνει ο κάθε άντρας χωρίς να χρησιμοποιεί όμως το όνομα. Και γι αυτό και δύσκολα θα βρεις γκόμενα να σου πει κακό λόγο. Όλες τις σεβόταν ακόμα και μαλακία να του έκαναν. Ήταν καλοκάγαθος με τις γκόμενες σε βαθμό απαγορευτικό με όσα ξέρω.

ΠΑΝΤΑ ΚΟΝΤΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΧΑΝ ΑΝΑΓΚΗ

Ο Παντελίδης δεν ήθελε να φαίνεται, αλλά ήταν πάντα στους άλλους που είχαν ανάγκη δίπλα. Ακούμε και ιστορίες που βγαίνουν, αλλά τα φιλαράκια του δεν τα ξέχασε ποτέ. Σε βαθμό που να “δημιουργούν” και πρόβλημα στην δουλειά του. Καθώς τους κουβάλαγε παντού, τους έπαιρνε δώρα, ρούχα, κινητά. Τους είχε στα ώπαιώπα ειδικά όταν δεν είχαν τα χρήματα για όλα αυτά. Και βοηθούσε και οικογένειες που είχαν σοβαρή ανάγκη. Σημαντικό.

ΤΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ

Ο φίλος Παντελής έκανε ένα λάθος. Δεν απομάκρυνε όλο τον συρφερτό από δίπλα του. Από φίλους φίδια όπως έγραφε και στα τραγούδια του που ήταν βιώματα προσωπικά, οι στίχοι στα περισσότερα. Και θεωρώ ότι όλη αυτή η ψυχοφθόρα κατασταση, η πίεση, το στρες, η χαλασμένη του ψυχολογία, ο πόλεμος από κάποιους,τον έφεραν σε μια αναστάτωση και τον άλλαξαν. Στις συνήθειές του, στην υγεία του, σε όλα. Τον χάλασαν από μέσα προς τα έξω και τότε δεν θέλει πολύ το κακό να γίνει. Το τίμημα της γαμημένης δημοσιότητας. Όταν δεν μπορείς να την διαχειριστείς, όταν την συνηθίσεις, όταν την αγαπήσεις ( ο Παντελής δεν την αγάπησε), όταν δεν μπορείς να πεις “‘ Άντε γεια. Σαν κομήτης ήρθα, σας ξεβράκωσα και σαν κομήτης φεύγω μαλάκες”! Εδώ το λέμε εμείς, εγώ έτοιμος είμαι με όλα αυτά που βλέπω, πόσο μάλλον όταν έχεις καταφέρει όσα ο Παντελίδης….

ΠΟΛΛΑ ΤΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΑ

Μην με ρωτάτε για άλλα, τι, πως, που. Καταρχήν όσο φίλος και αν ήταν, έκανε λάθος. Δεν μπαίνεις να οδηγήσεις -εφόσον οδηγούσε- σε αμάξι αν οδηγεί άλλος που επίσης έχεις πιει. Πάρε ταξί ρε Παντέλο. Γιατί πλάκα πλάκα έχει αναρωτηθεί κανείς αν οδηγούσε ο ίδιος και ζούσε τι θα του σούρνανε σήμερα και πολλοί υποστηρικτές του και φιλικά προς αυτόν media; Μην το σκεφτούμε καν. Ανθρωποφαγία θα είχαμε. Οσοι αγαπάνε τον Παντελή, το μήνυμα που θα ήθελε να στείλει είναι ένα. Ποτέ μην οδηγείτε πλέον όταν έχετε πιει ακόμα και μην μπαίνετε σε αυτοκίνητο που οδηγεί κάποιος που έχει πιει. Από εκεί και πέρα πολλά πράματα δεν θα τα μάθουμε ποτέ. Τα λεφτά για πολλούς είναι πολλά. Και όταν μιλάνε τα λεφτά κλείνουν και πολλά στόματα. Το κακό έγινε άλλωστε. Η ψυχούλα του θέλει ηρεμία. Ο ίδιος πιστεύω μας βλέπει από πάνω και από την μια λέει “γλίτωσα από εσάς κουφάλες” και από την άλλη θα ήθελε να είναι εδώ και να αλλάξει πολλά γύρω του.

Όπως και να έχει μας λείπει γιατί ήταν καθαρός, παντελονάτος. Και πάνω πιστεύω θα είναι καλά και θα γράφει πάλι τα τραγούδια του σε άλλη διάσταση. Και εδώ θα μείνει στην ιστορία επειδή μόνος ήρθε από το πουθενά και πολύ νωρίς μόνος έφυγε αλλά, με τέτοιο γδούπο όσο δεν κάνουν άλλοι σε 30 χρόνια στο στερέωμα του χώρου.

-από contra.gr

Τα Tsipas Blog παρασκήνια είναι δια χειρός Ηλία Τσίπα... είναι πάντα ενυπόγραφα!
Όσα άρθρα δε φέρουν το σκίτσο με την υπογραφή μου, αναρτώνται από την δημοσιογραφική ομάδα του blog ή υπογράφονται από τον συντάκτη τους.