Είναι δυνατόν να αρέσεις ή να μη γουστάρεις καθόλου ένα τόπο τον οποίον ποτέ δεν έτυχε να επισκεφτείς; Είναι, λέω!
Είναι δυνατόν να θέλεις να ξαναπάς ή να μην πατήσεις ποτέ το πόδι σου σ’ ένα τόπο τον οποίον δεν γνωρίζεις, δεν έχεις επισκεφτεί; Είναι, λέω!
Είναι δυνατόν να βγάζεις κόκκινα σπυράκια όταν σου λένε για Πάσχα στη Μύκονο; Είναι, λέω!
Μάλλον εννοούνε κάτι άλλο, οτιδήποτε άλλο που δεν σχετίζεται με την μεγάλη αυτή γιορτή της Χριστιανοσύνης. Ας είμαστε ρεαλισταί . Για τους περισσότερους, Πάσχα στη Μύκονο ίσον Πάσχα-πάρτι
Ενδιαφέρον θα έχει ένα γκάλοπ στην Ελλάδα για την… Μύκονο. Να μας πουν τη γνώμη τους Έλληνες. Ποια είναι η γενική εντύπωση για “το νησί των ανέμων”, λέει, που τα τελευταία χρόνια τα ΜΜΕ το αντιμετωπίζουν, το περιγράφουν σαν τόπο ακολασίας. Τον παράδεισο της πορνείας και των ναρκωτικών. Το ξεσάλωμα των σελέμπριτυ, χωρίς περιορισμούς. Ένα ατέλειωτο γκόσιπ, μπητς πάρτυ, μπράβοι, αλκοόλ, μεσάζοντες, νταβατζήδες πολυτελείας, μαύρο χρήμα.
Αυτή η κόλαση, αυτή η ζούγκλα, αυτός ο μικρός πλανήτης της gay ασυδοσίας, είναι γενικά και αφηρημένα η Μύκονος της λατρείας ή της αποστροφής για τους Έλληνες; ιδού, το αντικείμενο μιας δημοσκόπησης που ίσως την χρειαζόμαστε.
